همان‌طور که در قسمت‌های پیش عنوان کردیم، مسابقات نسکار یکی از پرطرفدارترین مسابقات اتوموبیل‌رانی در سراسر جهان است که در آمریکا برگزار می‌شود. در قسمت‌های قبل به معرفی چند تیم از تیم‌های شرکت کننده پرداختیم؛ در این قسمت نیز، به معرفی دو تیم دیگر می‌پردازیم.
تیم Joe Gibbs Racing یا همان JGR، نخستین بار در سال 1991 در مسابقات نسکار شرکت کرد. جو گیبز (Joe Gibbs)، مالک تیم، این تیم را به منظور سپری کردن اوقات بیشتر در کنار خانواده‌اش راه‌اندازی کرد؛ وی که در جوانی در زمینه‌های گوناگونی به فعالیت پرداخته بود، سال‌ها هدایت تیم Washington Redskins را نیز، بر عهده داشت. گیبز پس از ملاقات با دان مردیت (Don Meredith) و توافق برای همکاری، تیم خود را راه‌اندازی کرد؛ نخستین رانندگان تیم نیز، جیمی جانسون (Jimmy Johnson) و ریچارد پتی (Richard Petty) بودند. با پیشرفت تیم، رانندگان افسانه‌ای چون دیل جرت (Dale Jarrett)، بابی لابونته (Bobby Labonte)، و تونی استوارت (Tony Stewart) به JGR ملحق شدند. در حال حاضر، مقر تیم JGR در هانترزویل کارولینای شمالی قرار دارد و J.D. گیبز، پسر جو، مدیر تیم است؛ برادر وی، Coy، که در مسابقات NASCAR Craftsman Truck Series به عنوان راننده JGR شرکت کرده بود، در حال حاضر در واشنگتن به عنوان مربی فوتبال مشغول به کار است. J.D. با گسترش تیم، موفق شد تعداد خودروهای شرکت کننده در مسابقات را از یک دستگاه به سه دستگاه شورولت با شماره‌های 11، 18 و 20 برساند. گفتنی است، در طی این سال‌ها JGR موفق به کسب عناوین زیر شده است: دو بار قهرمانی در مسابقات Nationwide series، سه بار قهرمانی در Sprint Cups، یک بار قهرمانی در Camping World East Series و دو بار در NHRA. تداوم موفقیت‌ها توجه افراد زیادی را به JGR جلب کرده است و این‌طور که به نظر می‌رسد، پیروزی‌های تیم طی سال‌های آینده باز هم ادامه خواهد داشت.
در سال 1983، لری مک‌کلر (Larry McClure) به همراه تیم مورگان (Tim Morgan)، تیم اتومبیلرانی Morgan McClure Motorsports یا همان MMM را راه‌اندازی کردند. آنها یک دستگاه خودروی مسابقه‌ای از تیم کهنه‌کار G.C. Spencer خریداری کردند و در همان سال اد (Ed)، تدی (Teddy)، و جری مک‌کلر (Jerry McClure) را به کار گماشتند. تیم MMM در همان سال در نخستین مسابقه خود شرکت کرد که البته به دلیل خراب شدن موتور اتومبیل، جایگاه چهلم را از آن خود کرد. در ژوئن 1986، کمپانی کداک (Kodak) به عنوان حامی MMM معرفی شد و جالب است بدانید که این همکاری، به عنوان یکی از طولانی‌ترین روابط دنیای ورزشی، 18 سال به طول انجامید. در جولای 1988 و در مسابقه Pepsi 400 که در پیست بین‌المللی Daytona برگزار شد، Morgan McClure Motorsports توانست با رانندگی ویلسون (Wilson) مقام دوم را از آن خود کند. دهه 1990 موفقیت‌های بسیاری برای MMM به همراه داشت؛ در سال 1990 مدیران تیم با به کارگیری ارنی ایروان (Ernie Irvan) جهت رانندگی خودروی شماره 4، به جایگاه سوم دست یافتند. از دیگر تصمیمات بزرگی که در آن سال به مرحله اجرا درآمد، می‌توان به گسترش همکاری با کمپانی شورولت اشاره کرد. در آن سال‌ها هیچ چیز نمی‌توانست ارنی را از موفقیت بازدارد؛ قهرمانی در Great American Race و Budweiser، مسئولان MMM را به مشارکت با وی واداشت. تعویض راننده‌ها و استراتژی‌ها نیز، این تیم را به سوی موفقیت‌های بیشتر سوق داد. شایان ذکر است، همکاری MMM و شورولت در سال 2003 و در بیستمین سالگرد تاسیس تیم، پایان یافت.