کروز کنترل خودکار (که گاهی کروز کنترل تطبیقی یا راداری نیز نامیده می‌شود)، سیستمی است که می‌توان آن را روی وسایل نقلیه جاده ای تعبیه کرد، این سیستم سرعت خودرو را به صورت اتوماتیک تنظیم و فاصله ایمن با وسیله نقلیه جلویی را حفظ می‌کند. این سیستم از امواج ماهواره ای یا تجهیزات کنار جاده ای استفاده نمی‌کند، بلکه فقط از اطلاعاتی استفاده می‌کند که توسط حسگرها تولید میشوند. چنانچه تجهیزات دیگری بخواهند با کروز کنترل هماهنگ بشوند و با آن کار کنند یا باید دارای زیرساخت‌هایی ثابت نظیر ماهواره یا دکل های کنار جاده ای باشند، یا دارای تجهیزاتی متحرک نظیر گیرنده ها و فرستنده هایی که در جلو یا پشت خودروهای دیگر نصب میشوند. این تجهیزات با نام های تجاری مختلفی به بازار عرضه میشوند که بسته به شرکت سازنده، از امواج رادار یا لیزر استفاده می‌کنند. این گونه سیستم ها به خودرو اجازه می‌دهند وقتی به خودرو جلویی نزدیک می‌شود، از سرعتش بکاهد یا هنگامی که ترافیک اجازه بدهد، سرعتش را بالا ببرد. فناوری ACC جزء لاینفک نسل آینده خودروهای هوشمند به شمار می‌رود. فایده آن نیز این است که با تنظیم فاصله بین خودروها، ایمنی جاده در نتیجه ایمنی راننده بالا می‌رود. سیستم های مبتنی بر رادار و سیستم های مبتنی بر لیزر از نظر کیفیت و قیمت، رقیب یکدیگر محسوب میشوند. سیستم های مبتنی بر لیزر یا ACC در شرایط بد آب و هوایی و یا در صورتی که جاده یا خودرو جلویی کثیف و پوشیده از گل باشد (به طوری که امواج لیزر را منعکس نکنند) نمی‌توانند خودروها یا جاده را تشخیص داده و ردیابی کنند. حسگر این گونه سیستم ها باید خارج از کابین قرار بگیرند. این حسگرها که معمولاً به شکل یک جعبه سیاه بزرگ هستند، زیر جلو پنجره یا در یک طرف از خودرو قابل مشاهده هستند، از طرفی حسگرهای مبتنی بر رادار را می‌توان پشت پوشش های پلاستیکی مخفی کرد و به راحتی قابل تشخیص نیستند. به عنوان مثال، حسگرهای راداری خودروهای مرسدس بنز، پشت جلو پنجره و پشت یک صفحه پلاستیکی قرار می‌گیرند؛ این صفحه پلاستیکی نیز به گونه ای رنگ آمیزی شده است که شبیه بقیه قسمت های جلو پنجره به نظر می‌رسد.
سیستم های راداری که از یک حسگر استفاده می‌کنند، بیشتر رایج هستند. سیستم هایی که از دو یا چند حسگر استفاده می‌کنند مانند سیستم آئودی A8 مدل 2010 یا فولکس واگن Touareg مدل 2010 از یک سخت افزار مشابه استفاده می‌کنند. در این سیستم، یک حسگر رادار دور برد در کنار دو حسگر رادار کوتاه برد در طرفین خودرو قرار گرفته اند. نمونه ای از این سیستم را می‌توان در بی ام و سری 5 و بی ام و سری 6 مشاهده کرد. سیستم ACC که با امواج رادار کار می‌کند، معمولاً دارای سیستم پیشگیری از تصادف نیز می‌باشد. این سیستم در صورتی که احتمال برخورد بالا باشد به راننده هشدار می‌دهد و یا ترمزها را درگیر می‌کند. این سیستم در بعضی خودروها، در کنار سیستم هشدار عبور از خط قرار می‌گیرد. این سیستم نیز در صورتی که کروز کنترل فعال باشد، هدایت فرمان را به دست می‌گیرد و و کمک می‌کند تا خودرو از خط خارج نشود.
سیستم ACC گاهی اوقات از GPS استفاده می‌کند: در این گونه سیستم ها، مسیریاب GPS هدایت ACC را به دست می‌گیرد. در بزرگراه، چنانچه خودرو جلویی از سرعتش بکاهد و راهنما بزند و به سمت یک خروجی بپیچد، یک سیستم ACC معمولی چنین برداشت می‌کند که خودرو جلویی تصمیم به توقف دارد و متناسب با سرعت آن، ترمزها را درگیر می‌کند، ولی در صورتی که سیستم توسط GPS ناوبری شود، خروجی بزرگراه تشخیص داده می‌شود و به طور همزمان تصاویری نیز از دوربینی که پشت آینه عقب نصب شده است دزیافت می‌گردد. دروبین، راهنما زدن خودرو جلویی را تشخیص می‌دهد، به این ترتیب، سیستم به جای این که ترمزها را درگیر کند، بدون ایجاد مزاحمت به راهش ادامه می‌دهد، چون می‌داند خودرو جلویی قصد دارد با از طریق خروجی بعدی از بزرگراه خارج شود. نسل جدید کروز کنترل ها که کروز کنترل تطبیقی نامیده می‌شود، از اطلاعاتی که خودرو جلویی ارسال می‌کند، بهره می‌برد. این سیستم نیازمند رعایت استانداردهایی از طرف خودروسازان است ولی هنوز هیچ استاندارد خاصی که مورد توافق همه خودروسازان باشد وضع نشده است. هیچ کدام از سیستم هایی که تاکنون ساخته شده اند از یک استاندارد خاص پیروی نمی‌کنند و به صورت مستقل عمل می‌کنند ولی قابل اعتماد هستند. چنانچه یک استاندارد همگانی وضع شود، ایمنی خودروها و ظرفیت جاده ها بالا می‌رود. چنانچه خودروهایی که روی یک خط حرکت می‌کنند، به صورت وایرلس با هم در ارتباط باشند، سر عت شان را با هم هماهنگ می‌کنند تا از تصادف و یا ایجاد گره های ترافیکی جلوگیری شود.
کمپانی میتسوبیشی، اولین خودروسازی بود که در سال 1995 سیستم ACC مبتنی بر رادار را معرفی کرد. این سیستم ابتدایی که " سیستم کنترل فاصله" نام گرفته بود، ترمزها را درگیر نمی‌کرد بلکه سرعت را از طریق تنگ کردن دریچه سوخت یا دنده معکوس کشیدن کنترل می‌کرد. در اگوست سال 1997، کمپانی تویوتا "کروز کنترل راداری" را روی تویوتا Celsior نصب کرد. به دنبال آن و در سال 2000 سیستم "کنترل ترمز" و در سال 2004 سیستم "حرکت با سرعت کم" را روانه بازار کرد. سیستم "حرکت با سرعت کم" چنانچه خودرو جلویی ترمز می‌گرفت یا توقف می‌کرد، به راننده هشدار میداد و حتی چنانچه فعال باقی می‌ماند، ممکن را خودرو را متوقف کند. در سال 2006، کمپانی تویوتا سیستم "حرکت در تمام سرعت ها" را به بازار معرفی کرد که روی خودرو لکسوس LS 460 نصب شده بود. این سیستم میزان سرعت بین صفر تا صد کیلومتر را پیوسته کنترل می‌کرد و به گونه ای طراحی شده بود بتواند هنگام حرکت در ترافیک روان و خاموش و روشن های مکرر نیز کار کند. کمپانی لکسوس اولین خودورسازی بود که در سال 2000، کروز کنترل تطبیقی و کروز کنترل تطبیقی را به همراه لکسوس LS 430 به بازار آمریکا معرفی کرد.
کمپانی مرسدس بنز اواخر سال 1998 سیستم Distronic را به همراه خودرو S-Class معرفی کرد و در سال 2006، این سیستم را به طور کامل مورد بازنگری قرار داد و آن را Distronic Plus نامید. این سیستم روی سدان های لوکس E-Class و S-Class نصب شده بود. سیستمی که امروزه توسط کمپانی Bosch ارائه می‌شود تحت عنوان ACC plus شناخته می‌شود و روی آئودی Q7، آئودی Q5 مدل های 2009 و آئودی A6 و آئودی A8 نصب شده است. آئودی A4 مجهز به نسخه قدیمی تری از سیستم ACC است که خودرو را به طور کامل متوقف نمی‌کند. در یکی از قسمت های برنامه Top Gear، مجری معروف، جرمی کلارکسون، کارآمدی کروز کنترل را با یک خودروی مرسدس بنز S-Class به نمایش گذاشت. در آن برنامه، خودرو در حالی که با سرعت در بزرگراه حرکت می‌کرد، بدون فشردن پدال ترمز به حالت توقف در آمد. کمپانی جگوار نیز در سال 1999 سیستم مشابهی به بازار عرضه کرد؛ کمپانی بی ام و نیز در سال 2000 کروز کنترل Active را به همراه بی ام و سری 7 معرفی کرد و در اواخر سال 2007 از سیستمی به نام Stop-and-Go رونمایی کرد که روی خودروهای بی ام و سری 5 نصب شده بود. کمپانی های فولکس واگن و آئودی نیز در سال 2002، سیستم های مبتنی بر رادار خاص خودشان را ارائه کردند. در ایالات متحده و در اواخر سال 2005، کمپانی آکورا سیستم ترمز پیشگیری از تصادف (CMBS) را به همراه خودرو آکورا RL به بازار ارائه کرد که فقط به صورت سفارشی قابل خریداری بود. این سیستم در سال 2010 نیز به صورت یک آپشن سفارشی به همراه خودرو آکورا MDX و آکورا ZDX به خریداران عرضه شد.