سرعت و خطر دو مقوله ای هستند که با ورود طراحی ها و تکنولوژی های جدید به زندگی امروزی، مسابقات اتومبیلرانی را به مسابقاتی جذاب و خیال انگیز تبدیل میکنند و به تخیل انسان در خصوص آینده این مسابقات چنگ میزنند؛ جالب است بدانید که در ساخت این خودروها از طراحی شیک خودروهای فرمول یک دهه 1950 استفاده میکنند. مسابقات اتومبیلرانی نه تنها قوانین حاکم بر این مسابقات، بلکه خودروهای مسابقه ای را نیز، تحت تاثیر خود قرار میدهند؛ طراحان و مهندسان همواره به دنبال ثبت رکوردهای جدید و حتی کنترل و سرعت بیشتر در این مسابقات هستند؛ این در حالی است که انواع مختلفی از این مسابقات وجود دارد و خودروهای شرکت کننده در آنها هم از نظر طراحی و هم از نظر فنی با یکدیگر متفاوت هستند؛ گفتنی است که اکثر این ابداعات از محبوبترین اشکال ورزشی شامل خودروهای فرمول یک و خودروهای مسابقه ای قدیمی ساخته میشوند.
با صرف بودجه و طرح نوآورانه مناسب میتوان خودروهایی برتر برای این مسابقات طراحی کرد؛ به عنوان مثال، آیرودینامیک یعنی وجود سطوح شیب دار در خودرو برای شکست جریان هوا، از جمله ویژگی های مناسب برای طراحی یک خودرو است؛ جالب است بدانید که این ویژگی در خودروهای مسابقه ای اولیه نیز، وجود داشته است و موجب روانی و حرکت بهتر خودرو در این مسابقات شده است؛ با وجود اینکه سرعت و هندلینگ حرف اول را در مسابقات اتومبیلرانی میزنند، اما طراحی و نوآوری ها و همچنین افزایش ایمنی خودروها در این مسابقات به هنگام بروز تصادف نقش مهمی دارد. این خصوصیات ایمنی میتواند تعبیه کمربند ایمنی مخصوص خودروهای اسپرت، و مفاهیم قفس های ایمنی و مناطق حساس به هنگام تصادف باشد. حتی اجزایی که امروزه به عنوان اجزای اصلی خودروهای امروزی همانند ترمز دیسکی در نظر میگیریم، در ابتدا در خودروهای اسپرت وجود داشته است.
ابداعات و نوآوری های جدید همچنان برای مسابقات اتومبیلرانی ادامه دارد؛ طراحان و مهندسان خودروهای مسابقه ای امروزی از مواد سبک همانند فیبرکربن برای بدنه این خودروها برای افزایش ایمنی و مقاومت بیشتر این خودروها استفاده میکنند؛ درحالی که مبتکران بیشتر به دنبال جایگزینی سیستم های سوختی و پیش رانش برای ساخت خودروهای مسابقه ای با عملکرد کاملا متفاوت علاقه مند هستند. نام بردن از تمام این ایده های جدید کار سختی است اما در پنجمین سالگرد نمایشگاه Auto Show Design Challenge در لس آنجلس از طراحان مختلف جهت ارایه طرح های تخیلی خود در زمینه پیش بینی خودروهای آتی خود برای این مسابقات در سال 2025 دعوت به عمل آورده شد. هدف اصلی این نمایشگاه نشان دادن ابداعات و تخیل طراحان خودروساز در سراسر دنیا و فرصتی برای افراد علاقمند به ارایه طرح های ابداعی در خصوص موجودیت خودروهای آینده، سهیم شدن در پیشرفت با سایرین و به طور کلی نمایش هنر افراد حرفه ای است.
در پنجمین سالگرد این نمایشگاه، تیم هایی از کمپانی آئودی، بی ام و، جنرال موتورز، هوندا، مزدا، مرسدس بنز، میتسوبیشی، تویوتا و فولکس واگن طرح های خودروهای مسابقه ای خود را برای سال 2025 به این نمایشگاه عرضه کردند. در برخی موارد، این طراحان خودروهایی کاملا متفاوت و با اشکال کاملا جدید از خود به نمایش گذاشتند. طراحان آئودی یک خودروی مسابقه ای برای ساحل و تونل به تصویر کشیدند که در این تصویر خودرو روی سقف تونل بود. تیم مزدا سری مسابقات خودروهای برقی را به نمایش و جنرال موتورز سری سه گانه مسابقه ای با مصرف سوخت کم را به نمایش گذاشت. تیم هوندا نیز، مسابقاتی با زمان و فضای محدود با مسابقات 24 ساعته با عبور از روی زمین، هوا و دریا و اجرای تمام آنها با یک خودروی مشابه به نمایش گذاشت. تیم فولکس واگن مسیر متعارف مسابقات Baja را با افزودن قانون جدید برای شرکت کنندگان با مصرف تنها 37.9 لیتر سوخت برای اتمام مسیر مسابقه به تصویر کشیدند؛ تویوتا بدون ایجاد تغییر در مسابقات لمان، خودرویی را با سرعت 563.3 کیلومتر بر ساعت و با هندلینگ مطلوب به تصویر کشیدند. با وجود اینکه تیم ها از میان خودورسازان مختلف بودند، هر یک میراث مسابقه ای خود را داشت. در بین این کمپانی ها، مرسدس بنز بیشترین میراث مسابقه ای با بیش از 20 قرن خودروی مسابقه ای داشت. اما حتی کمپانی های کوچکتر همانند میتسوبیشی نیز، از جایگاه خوبی نزد شرکت کنندگان مسابقات اتومبیلرانی برخوردار هستند در حالی که محصولات جنرال موتورز یکی از شرکت کنندگان اصلی مسابقات Stock car آمریکا بودهاند.
آینده طرح های خودروهای مسابقه ای : مواد و سوخت
طرح هایی که این تیم ها در این مسابقات ارایه کردند، بسیار متفاوت تر از خودروهای ارایه ای آنها اما با تم مشابه در کمپانی مورد نظر است. علی رغم رویکرد چالشی این نمایشگاه از چند زاویه مختلف، و در بعضی موارد، طرح خودروها برای تکمیل اشکال مختلف مسابقه، هر یک از تیم ها روی مواد انتخابی با سوخت جایگزین و سیستم های پیش رانش تمرکز میکردند. بی ام و ایده طراحی جایگزین برای خودروهای مسابقه ای را تکمیل کرد : بی ام و در مدل Hydrogen Powered Salt Flat Racer، از مواد درپوش باربیکیو و بشکه های نفت به عنوان اجزای بدنه اصلی استفاده کرد. همچنین آئودی از مواد دینامیک که موجب انعطاف پذیری بیشتر خودرو میشود استفاده کرد. تویوتا نیز، از پنل های خورشیدی برای طراحی بدنه اش استفاده کرده بود که به خودرو انرژی بیشتری در زمان مورد نیاز میداد. مرسدس بنز و جنرال موتورز هر دو از مواد طراحی منحصر به فرد خود و ترکیب آن با پیش رانش انتخابی استفاده کردند. مرسدس بنز نیز، از پوسته ای که انرژی خورشیدی را جمع و به نیرویی برای خودرو تبدیل میکند، استفاده کرد؛
همچنین یک بادبان بزرگ نیز، برای مهار نیروی باد بهره میبرد. جنرال موتورز Chaparral Volt نیز، با استفاده از نیروی خورشیدی، گرانش و ابزارهای شتابی و توربین های عقب برای نیروی باد جهت برنده شدن در مسابقه استفاده کرد. اما این طرح ها به همین ها خلاصه نمیشد؛ آئودی برای سوخت خودرویش از جلبک، بی ام و و تویوتا از سوخت هیدروژنی، و فولکس واگن از سوخت بیولوژیکی استفاده کردند. خودروی مزدا نیز، کاملا برقی بود. به نظر میرسید که برخی از این تکنولوژی ها معقول تر از سایرین بودند. به عنوان مثال، امروزه برخی از خودروهای هیدروژنی در جاده ها یافت میشوند، و تکنولوژی خودروهای برقی در حال بهبود است، و ساخت حداقل سیستم های پیش رانش با ورود احتمالی این خودروهای عجیب و غریب در راه است. سایر خودروها، مثل خودروهای هوندا که ترکیب بندی آنها بدون زحمت به راحتی میتواند سفرهای زمینی، هوایی و دریایی را تغییر دهند (این تیم هنوز مشخص نکرده است که این خودروها با چه سوختی کار می کنند)، قالب این خودروها یا تایرهای بشکه نفتی غیرطبیعی تر جلوه میکنند. روند رو به رشد تکنولوژی همچنان ادامه دارد؛ بنابراین، آیا این طرح ها را میتوان به عنوان خودروهای آتی مسابقات اتومبیلرانی در نظر گرفت یا یک ورزش سرگرمی برای به نمایش گذاشتن تخیل افراد؟ اما شاید بتوان نسبتا مطمئن بود که در سال 2025 خودروهای مسابقه ای بسیار متفاوت تر از امروز ظاهر خواهند شد.