در این پست بر روی پنج ویژگی خاص خودروهای فرمول 1 متمرکز شده ایم، موارد بسیار جالبی که احتمالاً تا به حال در مورد آن ها اطلاعاتی نداشتید. این ویژگی ها تنها بخش کوچکی از آن چه که در این ورزش حرفه ای اتفاق می افتد را آشکار می کند. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات بیش تری در رابطه با فرمول 1 بدست آورید.
1 . ماشین های بازار پیشرفته تر هستند!
خودروهای موجود در بازار جهانی حداقل از برخی جهات پیشرفته تر از خودروهای فرمول 1 هستند؛ حتی پیشرفته تر از خودروی "سباستین فتل" که او و تیم ردبول را به قهرمانی فصل 2013 رسانده است. سیستم هایی از جمله کنترل کشش، کنترل پایداری، ترمز ضد قفل و سیستم تعلیق قابل تنظیم که در اکثر خودروهای امروزی دیده می شود، از سوی فدراسیون جهانی اتومبیلرانی برای استفاده بر روی خودروهای فرمول 1 ممنوع شده است!
2 . زیر خودروهای فرمول 1 یک تخته چوب نصب شده است!
در دنیای بسیار دقیق و پیش رو در صنعت خودروسازی فرمول 1، کم تر کسی تصور می کند که به زیر خودروهای مسابقه ای این ورزش یک تخته چوب پیچ شده باشد. در حقیقت تکنولوژی به کار رفته در زیر شاسی خودرو بسیار قدیمی است! اما این روش به نوعی بهترین راه برای کسب اطمینان از این است که تیم های سازنده، شاسی خودروی مسابقه ای را بیش از حد به زمین نزدیک نکرده باشند. اگر شاسی به زمین نزدیک باشد باعث افزایش سرعت می شود، اما از طرفی احتمال وقوع تصادفات را نیز بیش تر می کند. در پایان یک مسابقه اگر داوران متوجه شوند که سطح این چوب نصب شده بیش از اندازه خورده شده است، خودروی مورد بررسی را از آن گرندپری حذف خواهند کرد و امتیازات تیم خاطی را در نظر نخواهند گرفت.
3 . در فرمول 1 خبری از توربوشارژر نیست!
تمام خودروهای فرمول 1 از یک موتور هشت سیلندر خورجینی با حجم سه لیتر استفاده می کنند. در این موتورها نه از توربوشارژر و نه از سوپرشارژر استفاده می شود. اما با این وجود خودروهای مسابقه ای قابلیت تولید 750 اسب بخار را دارند. موتورهای نصب شده با دور موتور 18,000 دور در دقیقه این نیروی 750 اسب بخاری را تولید می کنند که دور موتوری دو برابر خودروهای معمولی زیر پای ما می باشد. در حین مسابقه و در بالاترین سرعت برخی از قطعات مستحکم موتور که از تیتانیوم ساخته شده اند به دلیل میزان فشار بالایی که به آن ها وارد می شود، کشیده تر می شوند!
4 . تحمل نیروی گرانش بیش تر در فرمول 1!
سفینه های فضایی ناسا و فضانوردان در زمان پرتاپ نیروی جاذبه را سه برابر تحمل می کنند. یعنی اگر یک فضا نورد وزنی معادل 65 کیلوگرم داشته باشد، در آن لحظه احساس می کند که وزنی برابر با 195 کیلوگرم دارد. این در حالی است که خودروهای فرمول 1 در برخی پیچ ها قابلیت تحمل نیرویی 5.5 برابر جاذبه را دارند. در این شرایط حتی آماده ترین راننده ها نیز به دلیل وزن بالای سر و کلاه ایمنی به سمت کناره های خودرو کشیده می شوند و تقریباً هیچ کنترلی روی حرکت بدن خود نخواهند داشت!
5. خودروهای فرمول 1 سازگار با محیط زیست هستند!
در تمام گرندپری های سال 2011 برنده، راننده ای بود که از یک خودروی هیبریدی مجهز به سیستم KERS استفاده می کرد. این سیستم ذخیره کننده انرژی حاصل از نیروی ترمز همانند سیستمی است که در تویوتا پیروس استفاده می شود. تنها با این تفاوت که در پیروس این نیروی ذخیره شده به صورت خودکار به کمک عملکرد خودرو می آید اما در فرمول 1 این راننده است که در زمان مورد نیاز و به صلاحدید خود از این نیرو استفاده می کند. اگر راننده دکمه KERS تعبیه شده روی فرمان خودروی مسابقه ای را فشار دهد، خودرو از یک نیروی 80 اسب بخاری اضافی به مدت 6.68 ثانیه بهره مند خواهد شد.
همان طور که پیش تر اشاره شد، این اطلاعات تنها بخش کوچکی از دنیای فرمول 1 را شامل می شود. مهندسان و رانندگان حاضر در این ورزش نیز با دنیایی پر از چالش دست و پنجه نرم می کنند. برای مثال تیم ها در هر فصل باید خودروی جدیدی را طراحی کنند، مدل هایی که هر یک متشکل از 80,000 قطعه مجزا هستند. رانندگان حاضر در این رقابت حرفه ای نیز به صورت مداوم در حال تمرین هستند و رژیم های غذایی خاصی را دنبال می کنند که با رژیم های ورزشکاران المپیکی برابری می کند.
با کلیک بر روی تصویر زیر و عضویت در صفحه توییتر 1Car، مطالب متنوع سایت را دنبال کنید.