تحقیقات جدید نشان می‌دهد هرچه زمان بیشتری از رانندگی با خودرو خودران بگذرد، میزان آمادگی راننده برای پاسخ به خطرها بالقوه کاهش می‌یابد.
تحقیقات جدیدی در دانشگاه رایس و دانشگاه فناوری تگزاس نشان می‌دهد وقتی خودروهای خودران نتوانند خطرها را شناسایی نکنند، راننده نیز به‌احتمال زیاد آن را تشخیص نمی‌دهند و نمی‌توانند به آن‌ها واکنش نشان دهند. علاوه‌براین، هرچه راننده بیشتر از سیستم رانندگی خودران استفاده کند، بیشتر احتمال دارد نتواند به خطرها واکنش نشان دهد.
این استدلال که ویژگی‌های نوع «رانندگی خودکار» به ازخودراضی شدن راننده منجر می‌شود، به‌نظر می‌رسد واقعیت داشته باشد و مطالعه‌ی جدید این مفهوم را با بررسی رفتار ۶۰ راننده بررسی کرد. در این مطالعه، رانندگان در شبیه‌ساز فناوری خودران قرار گرفتند تا اثرهای استفاده از این محصولات به‌خوبی بررسی شود. شرکت‌کنندگان از خطرهای احتمالی آگاه شدند که خودرو خودران نمی‌تواند به آن‌ها واکنش ایمن نشان دهد؛ اما باوجوداین، به آن‌ها گفته شد در طول شبیه‌سازی، اجازه ندارند از فرمان یا پدال استفاده کنند.
خطرهای بالقوه وسایل نقلیه‌ی غیرمجاز متوقف یا پارک‌شده در تقاطع‌ها، ورود بدون اجازه به خط حرکت راننده با درجات مختلف را شامل می‌شدند. در ۱۰ دقیقه اول رانندگی، دقت راننده در تشخیص و واکنش دربرابر این خطرها حدودا بیش از ۸۸ درصد بود؛ یعنی تمام رانندگان حداقل برخی از خطرها را از ابتدای رانندگی تشخیص ندادند. با گذشت زمان، اوضاع بدتر شد و با سپری‌شدن ۴۰ دقیقه از شبیه‌سازی، دقت راننده بین ۷ تا ۲۱ درصد کاهش یافت.
پت دلوشیا، استاد علوم روان‌شناسی دانشگاه رایس و یکی از نویسندگان این مقاله گفت:
به‌احتمال زیاد دلیل کاهش سریع میزان واکنش راننده در حالت خودران دربرابر خطرها این است که افراد به رانندگی‌کردن خودکار خودرو عادت می‌کنند و دچار خودرضایتمندی می‌شوند. تحقیق جدید نشان می‌دهد پدیده‌ی دشوار نظارت بر خطرها در طول زمان به‌طور مؤثری افزایش می‌یابد و به نظارت بر رفتار خودرو خودران منتهی می‌شود.
اریک گرینلی، استادیار علوم روان‌شناسی در دانشگاه فناوری تگزاس و سرپرست این تحقیق گفت:
تا زمانی‌که سیستم‌های رانندگی خودران کاملا مطمئن شوند و در هر وضعیتی به خطرها پاسخ دهند، راننده باید هوشیار باقی بماند و آماده‌ی واکنش سریع باشد. این تحقیق نشان می‌دهد هنوز به این مرحله نرسیده‌ایم.