خودروسازی کشور به واسطه مشکلات سیاسی و اقتصادی در شرایطی قرار گرفته که برنامه های گذشته آن پاسخگوی نیاز امروز و فردای کشور نیست، از این رو برخی کارشناسان بر این باورند که باید برنامه ریزی بر مبنای داشته های واقعی و ایجاد مراکز تحقیق و توسعه در دستور کار قرار گیرد.
در حالی که صنعت خودروسازی کشور درگیر طراحی و تولید یک پلتفرم ملی است کشورهایی که چندین سال دیر تر از ایران خودروسازی را آغاز کرده اند توانسته اند از تولید خودروهای دنده معمولی و موتور انژکتور فاصله بگیرند و به تولید محدود خودروهای تمام الکترونیکی و حتی خودران روی بیاورند. این اتفاقات در حالی رخ داده که هر زمان که امیدی به روابط بین الملل در کشور ایجاد شد طرف های اروپایی دست صنعتگران و تولیدکنندگان ایرانی را در پوست گردو گذاشتند از ایران رفتند.
حال با این شرایط جای سوال دارد که ایران باید چه مسیری را در پیش بگیرد، آیا باید همچنان به فکر طراحی و تولید پلتفرم باشد یا باید در مسیر تولید به روز ترین خودروهای جهانی قدم بردارد؟ البته نکته مهم آن است که در شرایط فعلی صنعت خودروسازی کشور با مشکلات بسیاری مواجه است و اگر جهان امروز به تولید خودروهای خودران روی آورده روزگاری بهترین خودروهای بنزینی را تولید کرده و قدم قدم به امروز رسیده است.
در این رابطه شهرام فداکار-کارشناس صنعت خودروسازی کشور می گوید: خودرو یک محصول پیچیده است و برای طراحی، تولید و ارتقاء آن نمی توان به تنهایی وارد عمل شد بلکه هر شرکت و مجموعه قسمتی از کار را به سفارش خودروسازان انجام می دهد، در شرایط فعلی خودروسازان کشور به این امکان دسترسی ندارد و این در حالی است که میزان تیراژ تولید بسیار مهم و حائز اهمیت است.
او ادامه می دهد: در تولید به روز خودرو نیاز است تا دیگر صنایع در کنار خودروساز قرار بگیرد به طور مثال در تولید خودروهای به روز قسمت های الکترونیکی و فناوری هوش مصنوعی وجود دارد که خودروساز به تنهایی توانایی پرداختن به این موارد را ندارد و نیاز به همکار تخصصی دارد که با توجه به شرایط اقتصادی جهان هیچ شرکت بین المللی تولید خودرو به سرمایه گذاری برای ایجاد شرکت فناوری هوش مصنوعی و الکترونیک مجزا در زیرمجموعه خود اقدام نمی کند و آن ها نیز از همکاران بین المللی استفاده می کنند.
این کارشناس صنعت خودروسازی خاطرنشان می کند: «با خیال پردازی نباید در تولید صنعتی قدم برداشت بلکه باید به این نکته توجه شود که یک مجموعه نمی تواند تمام اقلام را طراحی و تولید کند، در شرایط فعلی که کشور ارتباط بین المللی در صنعت خودرو ندارد، کشور در حوزه های مختلفی در زمان های متفاوت فرصت های قابل توجهی را برای پیشرفت و هم ترازی با بزرگان از دست داده است.»
او تصریح می کند: «باید در شرایط فعلی داشته های خود را منطبق بر واقعیت مورد بررسی قرار دهیم و با تکیه بر داشته های بررسی شده تولید را ادامه داد، در کنار این امر باید یک برنامه ریزی واقع گرایانه تدوین کرد.»
فداکار یادآور می کند: «در برنامه ریزی واقع گرایانه صنعت خودروسازی باید در قدم اول واحدهای تحقیقاتی به معنای واقعی فعال شوند، اما ناگفته نماند که همانطور که بیان شد در صنعت ادبیات صنعتی مبنی بر ارتباط با بخش های مختلف طراحی و تولید در سطح جهانی وجود دارد که ایران از دسترسی به این مهم در شرایط فعلی دور مانده است.»
او بیان می کند: «باید مرکز تحقیق و توسعه موتور در کشور راه اندازی شود که به طور جدی و واقعی به تحقیق و تولید موتور ملی بپردازد و از طریق این مرکز توسعه صنعت خودرو کشور با جدیت پیگیری شود و زمانی که مشکلات سیاسی رفع شد عقب ماندگی مرکز تحقیق و توسعه و صنعت خودروسازی کشور با همکاری منطقی، مستمر و شفاف با طرف خارجی جبران شود.»
این کارشناس صنعت خودروسازی کشور تاکید می کند: «زمانی که از پیشرفت و برنامه ریزی بلند مدت صبح به میان می آید باید به این موضوع توجه شود که کشور چه داشته هایی دارد و افراد به سیاست گذاری و برنامه ریزی های بلند مدت احترام بگذارند و برای دستیابی به آن ها اقدامات لازم را انجام دهند.»
فداکار در انتها خاطرنشان می کند: «متاسفانه بزرگترین معضل صنعت کشور به خصوص صنعت خودروسازی کشور، سیاسی شدن آن است و از صنعت به عنوان یکی از ابزارهای سیاست استفاده می شود نمی توان امید به پیشرفت داشت.»