در تعطیلات هفته گذشته ایران خبر آمد که پژو از ایران می رود، اما یک هفته پس از آن مزدا و دو شب گذشته نیز رنو خبر ماندنشان در ایران را اعلام کردند. دو خبر امیدوارکننده برای صنعت خودرو ایران که این روزها نمی داند نگران قطعات وارداتی و اوضاع نا به سامان قطعه سازان باشد یا نگران افزایش قیمت‌های چندین برابری بازارخودروهای داخلی و وارداتی! مشکلاتی که هر یک به نوبه خود می تواند بازار را با حجمی از نوسان قیمتی همراه کند، این روزها همچون زنجیر برگردن صنعت خودروسازی حلقه شده و توانش را کم کرده است.
با این حال اما خبر امیدوارکننده رسید و شاید به میزان کافی فرصت نفس کشیدن به وارداتی ها داده شد. از طرفی دیگر به نظر می رسد خبر ماندن مزدا و رنو در ایران بتواند تا حدی جای خالی پژو در ایران را که همواره از شرکای پرسود ایران در صنعت خودروسازی بوده را پر کند. چرا که دیگر بازار برای رنو تا حدی انحصاری می شود و دیگر رقیبی همچون پژو نخواهد داشت و باید از این پس با چینی ها به میدان رقابت برود.
حالا رنو و قراردادش با ایدرو، مرحله بعدی است تا این خبر خوشحال کننده برای صنعت خودروسازی ایران را تکمیل کند و بازار وارداتی ها را زنده نگه دارد. البته، هنوز در بازار وارداتی ها صدای چینی ها به گوش می رسد و خبری مبنی بر خروجشان از صنعت خودروسازی ایران نیست. گویی هنوز پای فشارهای ترامپ به خودروسازی چینی ها باز نشده تا آن ها را هم مجبور به رفتن کند.
وابستگی سرنوشت بن رو به تصمیمات جدید
گرچه امضای قرارداد رنو در تابستان سال گذشته از جمله مهمترین اتفاقات خودرویی بود، اما حاشیه های متعددی به همراه داشت، حاشیه هایی همچون به سرانجام نرسیدن تصمیمات سایپا بر سر بن رو که هنوز هم مشخص نیست تصمیمات سایپا پس از مدیر عامل جدیدش به کجا رسید و از این پس با ماندن رنو در ایران سرنوشت سایت بن رو چه خواهد شد.
بدون تردید اما، به زودی سرنوشت همه قراردادهایی که یک طرف آن رنو است، با این تصمیم مشخص خواهد شد. چرا که این بار با اعلام تصمیم قطعی رنو مبنی بر حضورش در ایران و پافشاری اش در مقابل امریکا بر سر ادامه همکاری با ایران، او را مصمم خواهد کرد تا قراردادهای گذشته را قوت بخشد و در مقابل برنامه های جدی تری برای ایران در سر بپروراند.
اما پرسش اصلی اینجا است که در صورت خروج کامل پژو از ایران، آیا رنو توان پر کردن جای پژو در ایران را دارد یا خیر؟
فربد زاوه- کارشناس صنعت خودرو- در همین زمینه می گوید: « در صورتی که پژو به صورت کامل از ایران برود و در صورتی که شبکه خودروسازی و قطعه سازی ایران به درستی کار کند، بازه زمانی حداقل دوساله زمان لازم است تا رنو جایگزین پژو شود.»
او ادامه می دهد: « به نظر می‌رسد پژو هم به صورت کامل از ایران نمی رود و تنها منتظر دریافت امتیاز بیشتر از ایران است و در همین زمان نیز با احتیاط بیشتر در ایران سرمایه گذاری خواهد کرد. از این رو بعید است که تامین قطعات پژو با اختلال همراه شود. در مقابل نیز رنو هم بارها اعلام کرده که از ایران نمی رود. از این رو شاید تنها سطح فعالیت هایش در ایران را کاهش دهد».
زاوه می افزاید: « با اشاره به آمار تولیدات خودرو توسط پژو در سال گذشته، خروج کامل پژو از ایران بعید به نظر می رسد».
این کارشناس صنعت خودرو تاکید می کند:« به گفته اقای گون، ممکن است سطح فعالیت های این شرکت در ایران کاهش باید»
او ادامه می دهد:« از طرفی دیگر به نظر می رسد تفاهم داخلی هر دو شرکت این است که جای دیگری را در ایران نگیرند و تنها فعالیت هایشان را محدودتر یا گسترده تر کنند، شاید هم واقعا محدودیت های بین المللی آن ها را مجبور به رفتن از ایران کند».
زاوه اظهار می کند:« من معتقدم بیش از اینکه امریکا می تواند برای صنعت خودرو ایران اسیب زننده باشد، سیاست های داخلی ایران می تواند برای جذب شرکت های خارجی آسیب زننده باشد. از این رو باید استراتژی هایی در نظر گرفته شود تا ایران در این میان کمترین آسیب را متحمل شود، به گونه ای که در همین زمان نیز می توان صنعت خودرو و حضور شرکت های خارجی را با بهترین تصیمات مدیریت کنیم تا صنعت خودرو و اقتصاد کشور با کمترین آسیب همراه شوند».
به نظر می رسد پس از اعلام ماندن رنو در ایران، پیش داوری ها مبنی بر قفل شدن قرارداد ایران با رنو پاپان یابد و به زودی قرارداد رنو ایدرو روی میز امضا بنشیند؛ تا تاخیر یکساله اجرایی نشدن این قرارداد جبران شود و وزارت صنعت و پس از آن معاونان وزیر صنعت معدن و تجارت در ایدرو سکوت خود درباره این قرارداد را بشکنند.