میخواهیم درباره یکی از مشخص‌ترین لوگوهای تاریخ و سمبل پرفورمنس بالا صحبت کنیم. اسب رقصان فراری تقریباً به اندازه نام این کمپانی نمادین بوده اما ریشه آن به کجا بازمی‌گردد؟ انزو فراری تنها یک‌بار درباره این موضوع صحبت کرده است.
پیش از آنکه انزو فراری قابل‌احترام‌ترین خودروهای جاده‌ای و مسابقه‌ای دنیا را بسازد یک راننده بود. انزوز با آلفارومئو موفقیت‌های فراوانی کسب کرد و در ایتالیا برنده مسابقه 1924 Coppa Acerbo شد. در سال 1929 تیم اسکودریا فراری تشکیل شد و عمده خودروهایی که در مسابقات حضور داشتند محصولات آلفارومئو بودند.
یک روز فراری با والدین خلبان جنگ جهانی اول فرانچسکو باراکا ملاقات کرد. باراکا روی بدنه هواپیمای خود نقش‌هایی از یک اسب رقصان را به تصویر کشیده بود. خانواده باراکا از فراری خواستند تا این نماد را برای خوش‌شانسی روی خودروهای خود نصب کند. انزو نیز با این کار موافقت نمود و پس زمینه زرد را که رنگ نمادین مارانللو محسوب می‌شود به آن اضافه کرد و نهایتا نشان فراری به وجود آمد.
در سال 1932، یک سپر زردرنگ که دارای اسب رقصان مشکی بود روی آلفارومئوهای انزو اسکودریا در گرند پری اسپا دیده شد. این نماد باعث خوش‌شانسی شد و هر دو خودرو مقام‌های اول و دوم را کسب کردند. زمانی که آلفارومئو در سال 1933 با مشکلات مالی مواجه شد خود را از مسابقات کنار کشید و تیم فراری اسکودریا تنها ماند. سپس لوگوی تاریخی فراری برجسته‌تر از قبل شد و حتی روی جلوپنجره آلفارومئو Bimotore 1935 نقش بست.
بعدها آلفارومئو سهام خود در اسکودریا فراری را دوباره خرید و زمانی که مسابقات موتور اسپورت به خاطر جنگ جهانی دوم متوقف گردید انزو فراری آلفارومئو را ترک کرد تا خودروهای مسابقه‌ای خود را بسازد. او تا چند سال نتوانست نام فراری را روی محصولات خود بگذارد. تجارت او با ماشین‌آلات شروع شد اما علاقه او به موتور اسپورت حتی در سال‌های جنگ کم‌رنگ نشد و حتی بمباران مقر جدید فراری در مارانللو نیز بر علاقه او تأثیری نگذاشت.
در سال 1947، مدل تیپو 125S ساخت فراری که پیشرانه 12 سیلندر داشت یک‌بار دیگر با افتخار تمام نشان اسب رقصان فراری را به همگان نشان داد. این خودرو در سال 1948 و در گرندپری ایتالیا معرفی شد و کل آن همان‌گونه که فراری می‌گوید تاریخی درخشان را تشکیل می‌دهد…