این روزها نمایشگاه خودروهای کلاسیک در مجتمع تجاری ارگ تجریش تهران در حال برگزاری است. اما این رویداد جالب به سبب اطلاع رسانی ضعیف برگزار کنندگان از نگاه بسیاری از علاقه مندان دور مانده است.
از همین رو قصد داریم تا در قالب یک گزارش تصویری شما را به بازدید مجازی از این نمایشگاه دعوت کنیم.
از خودروهای حاضر در این نمایشگاه می توان به شورولت ايمپالا اس اس کوپه مدل 1965، فورد تاندربرد 1959، شورولت بل اير مدل 1952، مرسدس بنز های کلاسیک، دايملر سورين 1969، آلفا 156، آلفارومئو اسپایدر 1974،هوندا سيويک 1990، فورد موستانگ، بيوک ريوريا کوپه مدل 1979، شورولت نوا اس‌اس مدل 1975،شورولت ايمپالا مدل 1960 اشاره کرد.
دایملر سوروین که به دلیل شباهت بسیار زیاد معمولا با جگوار XJ اشتباه گرفته می شود اما در واقع مدل لوکس تر و گران قیمت تری نسبت به جگوار XJ به حساب می آید و مورد توجه کلکسیونرهای خودروهای کلاسیک قرار دارد.
پلیموت باراکودا؛ یکی از معدود نمایندگان دوران طلایی صنعت خودروسازی آمریکا در این نمایشگاه بود، برند پلیموت از زیر مجموعه های کرایسلر سال هاست که به خاطره های پیوسته اما شنیدن صدای غرش مدل های خاص باراکودا برای هر علاقه مندی بسیار لذت بخش است.
معمولا محصولات مرسدس بنز و ب ام و پای ثابت نمایشگاه های کلاسیک محسوب می شوند اما اخیرا پای مدل های کلاسیک مدرن نظیر این مرسدس بنز W124 نیز به نمایشگاه ها باز شده است، اما در بسیاری موارد خودروهای مدرن دهه 90 به دلیل نگهداری ضعیف مالکین یا استفاده از قطعات غیر فابریک ارزش کلاسیک بالایی ندارند.
فارغ از این مدل ها تصمیم گرفتیم تا به شکل جزئی تر به 10 خودرو دیگر حاضر در این نمایشگاه بپردازیم.
1 – پورشه 924
924 در واقع نسل دوم از مدل های اقتصادی پورشه محسوب می شود که در دهه 70 تولید می شد، پس از موفقیت نسبی مدل ارزان قیمت (به نسبت سایر محصولات پورشه) 914، پورشه تصمیم گرفت تا 924 را با موتور 2 الی 2.5 آب خنک فولکس واگن راهی بازار کند که البته به خودرو چندان پر طرفداری تبدیل نشد و در نهایت با مدل 928 که از موتورهای شش سیلندر و هشت سیلندر ساخت پورشه استفاده می کرد جایگزین شد.
خودرو حاضر در این نمایشگاه نیز یکی از معدود نمونه های 924 راه یافته به ایران است که البته بنا به سلیقه مالک کمی تغییر شکل داده شده و از اصالت خود فاصله گرفته است.
2- ولوو 142
يکي از جالب ترين مدل هاي اين نمايشگاه کوچک، سدان کوچک و دو در ولوو 142 است که به عنوان يک خودروي سوئدي دهه هفتادي، از ایمنی بالایی نسبت به سایر خودروهای دهه 70 برخودار است و به لطف اتاق 4.6 متري، وزن اندک و يک موتور سرحال 1800 سي‌سي تک یا دوبل کاربراتور، در روزگار خود، خودرويي نسبتا چابک محسوب می شد.
از سری 140 ولوو در طول دوره توليد بيش از 400 هزار دستگاه به فروش رسيد و جالب است بدانید به سبب استهلاک کم و دوام بالا هنوز هم تعداد قابل توجهی از این خودروها در سطح جهان تردد می کنند.
3- فورد برنکو
در سال‌های دهه 60 میلادی که جیپ یکه تاز بازار SUVها در آمریکا بود، ناگهان فورد یک مدل جدید به نام Bronco را راهی بازار کرد. فورد برانکو در حقیقت دروازه ورود فورد به بازار شاسی بلندها به حساب می‌آید، کلاسی که در آن دوران فورد به شدت در آن ضعیف بود.
سال 1966 این خودرو با سیستم تعلیق فنر لول به تولید رسید. در آن زمان تقریبا کمتر خودرویی از میان شاسی بلند ها دارای سیستم تعلیق فنر لول بود.
از این رو برانکو می‌توانست از موانع مختلفی با اتکا به انعطاف پذیری سیستم تعلیقش عبور کند و به تدریج بدل به یکی از خواستنی ترین خودروها برای آفرود شد.
4- مینی های دوست داشتنی
مینی ماینر یا همان مینی از جمله دوست داشتنی ترین خودرو های تاریخ محسوب می شوند. مینی اولین بار در سال 1959 ساخته شد. از جمله نکات جالب توجه در این خودرو سیستم تعلیق آن است. زیرا در واقع در این بخش اثری از فنر نمی بینید، بلکه سیستم تعلیق با استفاده از لاستیک های خاص طراحی شده است.
اگر تجربه سواری با یک مینی را داشته باشید خوب می‌دانید که سواری این خودرو شبیه به یک خودرو کارتینگ چابک و نسبتا خشک است. اما در عوض هندلینگ بسیار بالایی دارد که به راننده امکان می‌دهد با سرعت و چالاکی فرمان داده و مسیر خودرو را عوض کند.
مینی در دوران حیاتش در قالب بدنه های متفاوتی به تولید می رسید و این مدل کشیده که در واقع برای حمل بارهای سبک طراحی شده بود نیز یکی از مدل های خاص و استیشن مانند از این خودرو دوست داشتنی محسوب می شود.
5- پر فروش ترین خودرو جهان
فولکس بیتل که در کشورمان با لقب قورباغه ای شهرت یافته، به پیشرانه های مختلفی مجهز بوده است که همگی در عقب خودرو قرار داشتند و با هوا خنک می شده اند.
بیتل بدون شک یکی از شاهکارهای صنعت خودرو جهان به حساب می آید و پر فروش ترین خودرویی محسوب می شود که با بدنه ای یکسان به تولید رسیده است.
این خودرو یکی از اولین خودرو هایی بود که به‌صورت انبوه وارد ایران شد و برای سال های طولانی خودروی طبقه متوسط در تمام جهان به حساب می آمد. فولکس واگن امروزه نیز به‌صورت محدود مدل بیتل را تولید می‌کند اما دیگر از روح طراحی پورشه در آن خبری نیست.
6- شورولت کامارو نسل اول و دوم
شورولت کامارو برای ما ایرانی‌ها بسیار آشناست، زیرا در سال های پیش از انقلاب تعداد زیادی از این بچه کوسه جنرال موتورز به خیابان های ایران راه یافتند.
نسل اول این خودرو در اواخر سال 1966 به عنوان مدل 67 به فروش رسید. شورولت این خودرو را برای مقابله با فورد موستانگ ساخت و کمی بعد پونتیاک فایربرد را هم با استفاده از پلت فرم همین خودرو راهی بازار کرد.
شورولت کامارو نسل 1
نسل اول تا سال 1969 ساخته شد و در سال 1970 کامارویی ساخته شد که هم طراحی زیبا تری داشت و هم آیرودینامیک بهتری. نسل دوم کامارو به مدت 11 سال یعنی تا سال 1981 روی خط تولید قرار داشت و در این سال با نسل سوم جایگزین شد.
در سال‌های تولید نسل دوم نمونه‌های ویژه‌ای از آن توسط شورولت تولید شد که از جمله مهم‌ترین آنها باید به Z28، RS و SS اشاره کرد که از مدل Z28 تعداد اندکی در کشورمان وجود دارد.
شورولت کامارو نسل سوم
شورولت در این نسل انبوهی از پیشرانه‌ها را به کار گرفت که ضعیف ترین آنها مدل های 6 سیلندر و قوی ترین از سری 8 سیلندر مسابقه ای بودند، اما اکثر کامارو های موجود در ایران در واقع از موتورهای هشت سیلندر 350 اینچ مکعبی بهره می برند که یکی از پر تیراژ ترین موتورهای هشت سیلندر جهان محسوب می شود و از پتانسیل فوق العاده ای برای تیونینگ برخوردار است.
کامارو از جمله خودروهای کلاسیک موجود در کشور است که بسیار مورد توجه علاقه‌مندان قرار دارد و در چند سال اخیر رشد قیمتی قابل توجهی را تجربه کرده است.
7- پیکان یار قدیمی ایرانیان
بخشی از نمایشگاه خودروهای کلاسیک به پیکان‌هایی خوش سیما و ترو تمیز اختصاص دارد، همچنین هیلمن اونجر نیز در میان این پیکان‌ها خودنمایی می‌کند.
خودرویی که صنعت خودروسازی ایران با آن شکل گرفت و در دوران جنگ با کمک آن از ورشکستگی نجات یافت.
8- پونتیاک فایربرد ترنس‌ام مدل ۱۹۷۷
در سال ۱۹۷۶، پونتیاک یک نسخه ویژه از ترنس ام با رنگ‌آمیزی مشکی و طرح‌های طلایی رنگ و یک پرنده بزرگ روی کاپوت ارائه کرد. قدرت موتور ۶/۶ لیتری V8 تنها ۲۰۰ اسببخار بود؛ ولی در همین حال تعداد ۴۶ هزار و 701 دستگاه از ترنس‌ام در سال ۱۹۷۶ به فروش رفت.
همچنین یک طرح «بت موبیل» جدید در جلو در سال ۱۹۷۷، مشتریان بیشتری را به خود جلب کرد. ترنس AM نام پکیجی است که پونتیاک برای مدل های فایر برد درنظر گرفته بود.
از ویژگی های خاص مدل های ترنس AM می توان به کاپوت متفاوت، اسپویلر انتهای صندوق، مه شکن های سپر جلو و رینگ ها، سیستم تعلیقی اسپرت تر و موتور قدرتمند تر نسبت به مدل های استاندارد فایربرد اشاره کرد.
همچنین در این نمایشگاه یک نمونه ترنس AM نسل سوم نیز وجود داشت که خودرویی خاص و کمیاب در کشورمان محسوب می شود.
9- هوندا پریلود، نمونه‌ای نایاب در کشور
یکی از خاص ترین خودروهای حاضر در نمایشگاه خودروهای کلاسیک مجتمع تجاری ارگ تجریش، هوندا پریلود دهه 90 است که از آن تعداد انگشت شماری وارد کشور شده است.
ظاهر اسپرت و دو در این خودرو به‌گونه ای است که توجه همگان را به خود جلب می‌کند. پریلود یکی از مدل‌های هونداست که نتوانست آن‌طور که باید جایی در بازار خودروهای اسپرت برای خود باز کند.
جالب است بدانید که هوندا پریلود در اوایل دهه 90 به سیستم چهار چرخ فرمان مجهز بوده است، تکنولوژی ای که این روزها در خودروهای اسپرت نظیر پورشه 911 یا سدان های بزرگ به کار گرفته می شود تا شعاع دور زدن و هندلینگ خودرو بهبود یابد.
10- میتسوبیشی لنسر اوولوشن نسل سوم
تقریبا در اوایل سال 1995 میلادی بود که ضمن اعلام بازنشستگی اوولوشن ۲، اوو ۳ با تغییرات چشم‌گیری راهی بازار شد. هرچند تغییرات و بهبودهایی چون اصول طراحی جدید، تمرکز بیشتر روی آیرودینامیک خودرو و تکنولوژی جدید توربوشارژر موتور که باعث افزایش اسببخار به ۲۶۶ واحد شده بود، اخبار خیلی خوبی به شمار می‌آمدند، اما بزرگ‌ترین خبر خوب مربوط به این نسل لنسر اوولوشن چیز دیگری بود: این اولین باری بود که میتسوبیشی لنسر اوولوشن در رالی قهرمانی جهان حضور پیدا می‌کرد، آن هم با رانندگی اسطوره‌ای چون Tommi Mäkinen که موفقیت های بسیاری را با لنسر EVO در رالی قهرمانی جهان رقم زد.
با این حال داستان میتسوبیشی لنسر در کشورمان از روایت جهانی آن نیز جالب تر است، چرا که در واقع هرگز مدل های تاپ لاین (پرچمدار) اولوشن به شکل رسمی وارد ایران نشدند، اما علاقه مندان به این خودروهای در سال های اخیر با تیونینگ مدل های استاندارد و پایه، EVO های ایرانی متعددی را خلق کرده اند.
این مدل های تیونینگ شده در واقع در زمره سریعترین خودرهای موجود در کشور قرار می گیرند و در نمونه های کامل با قدرت بیش از 400 اسب بخار توانایی شکست دادن خودروهای چند میلیاردی را نیز دارند.
با این حال از منظر اصول کلاسیک شناسی، لنسر های تیونینگ شده نمی توانند از ارزش بالایی برخوردار باشند اما با توجه به شرایط کشورمان که اساسا از خودروهای سریع و قدرتمند خالی است، معمولا با احترام خاصی به این لنسر ها توجه می شود.