ایده کلی وجود ایربگ در یک خودرو به خودی خود خوب است و نوعی حس ایمنی و امنیت را در انسان ایجاد می کند. اینطور نیست؟ به لطف ایربگ ها، به جای آنکه در حین تصادفات رانندگی با فرمان، داشبورد یا درهای ماشین برخورد کنید، بالشی مملو از هوا در مقابل شما قرار خواهد گرفت.
بله این کیسه های هوا آنطور هم که به نظر می آیند نرم و راحت نیستند اما روشن است که درد ناشی از برخورد با آنها به مراتب کمتر از سطوح فلزی یا پلاستیک های فشرده به کار رفته درون خودروهاست.
از سال 1998 میلادی، نصب کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلویی در تمامی خودروها و کامیون ها در ایالات متحده آمریکا اجباری شد. بین سال های 1987 و 2008 میلادی، برآورد گردید که همین کیسه های هوا جان بالغ بر 25 هزار نفر را در ایالات متحده آمریکا نجات داده اند و در نتیجه عنوان بزرگ ترین دستاورد در تاریخ تکنولوژی های ایمنی خودرو را از آن خود کردند.
حالا با ماشین هایی روبرو هستیم که حتی تا 10 عدد ایربگ را در خود جای داده اند و برخی از خودروسازان حتی این تکنولوژی را درون کمربند ایمنی سرنشینان ماشین نیز تعبیه کرده اند. اما سوال اینجاست: آیا ایربگ میتواند باعث بروز صدمه به سرنشینان یک ماشین شده یا مرگ آنها را به دنبال داشته باشد؟
اگر از افرادی که سوانح رانندگی در ماشین های مجهز به ایربگ را تجربه کرده اند در این باره سوال کنید، همه آنها متفق القول به شما خواهند گفت که تصادف کردن با این ماشین ها بسیار وحشتناک است.
بله احتمالا همینطور است؛ ایربگ ها باید مقابل فردی قرار بگیرند که روی صندلی نشسته است و پیش از آنکه شخص با اجسامی خطرناک تر از ایربگ برخورد نمایند کاملا باز شوند.
کیسه های هوایی که برای رانندگان در نظر گرفته می شوند به صورت متوسط ظرف 20 الی 30 هزارم ثانیه باز می شوند و با سرعت 322 کیلومتر بر ساعت از بدنه یا محفظه ای که در آن جای داده شده اند خارج می گردند. به بیان دیگر تکنولوژی به خدمت گرفته شده برای ایربگ ها مشابه همان چیزی است که در شتاب دهنده های راکت استفاده می گردد.
این کیسه های هوا نیروی زیادی را در زمان باز شدن به فرد وارد می کنند و به همین خاطر احتمال آسیب دیدن افراد با آنها بالاست. نکته دیگر اینکه نزدیک بودن بیش از اندازه فرد به این کیسه های هوا می تواند باعث بروز سوختگی یا جراحت در آنها گردد.
استفاده از ایربگ بدون کمربند یا قرار داشتن شی یا جسمی میان فرد و این کیسه های هوا (مثلا حیوان خانگی، بطری شیشه ای یا حتی موبایل) می تواند در نهایت بروز جراحات جدی را در فرد به دنبال داشته باشد.
کودکان و افراد ریز نقش اما بیش از سایرین ممکن است که در جریان باز شدن ایربگ جان خود را از دست دهند زیرا بدن این افراد نمی تواند در برابر نیروی زیادی که به آنها وارد می گردد مقاومت کند.
علاوه بر این، اغلب کودکان در حین تصادف در داخل صندلی های ویژه حمل کودک قرار دارند که برای استفاده به همراه ایربگ طراحی نشده اند.
نوع صندلی و طرز نشستن کودک روی آن نیز می تواند میزان این خطر را افزایش دهد. برای نمونه صندلی هایی که رو به عقب هستند هیچگاه نباید در صندلی جلویی یک ماشین نصب شوند زیرا در صورت برخورد ایربگ با سطح پشتی آنها، کودک به احتمال زیاد دچار آسیب دیدگی جدی یا حتی مرگ می شود.
دست آخر باید بگوییم که ایربگ ها نقش قابل توجهی در نجات جان انسان دارند اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرند و خطرشان برای بزرگ سالان بسیار اندک است. اما اگر صندلی کودک خود را در کنار راننده قرار داده اید و ماشین شما به ایربگ مجهز است توصیه می شود که آن را غیر فعال نمایید.
اگر نگران ایربگ های جانبی کابین ماشین در صندلی های عقب هستید می توانید کودک خود را در صندلی وسط بنشانید تا آسیبی متوجه او نباشد.