پورشه در سال 2015 میلادی 80 هزار دستگاه ماکان فروخته که با توجه به کلاس قیمتی این خودرو یک رکورد برای محصولات پورشه به حساب می آید.
شاید برای بسیاری، یک خودرو با قیمت اقتصادی تر در کلاس شاسی بلندها به همراه کیفیت و برندی چون پورشه، آرزوی دیرین طبقه متوسط جوامع مدرن و پیشرفته به شمار می رفته است. گرچه در بازار انحصاری ایران، این خودرو به عنوان یک نمونه سوپرلوکس 600 میلیون تومانی خرید فروش می شود و این مقدار بهای پرداختی برای ساده ترین و کم آپشن ترین نمونه این خودرو در سطح جهان است.
در هر صورت بر آن شدیم تا به تست و بررسی یکی از معدود ماکان های موجود در ایران بپردازیم. خودرویی که در صورت ورود رسمی توسط نمایندگی پورشه در ایران و قیمت گذاری صحیح، رقبایی همچون بی ام و X4، آئودی Q5 و لکسوس NX را در مقابل خود می بیند، اما در شرایط فعلی با قیمتی بسیار بالا عملا از کلاس قیمتی اصلی ترین رقبای خود خارج شده است.
طراحی ظاهری
پلت فرم ماکان و آئودی Q5 به عنوان خودروهای زیر مجموعه ای شرکت فولکس واگن با یکدیگر مشابهت کامل دارند، اما هر دو برند ویژگی ها و شخصیت سازی خاص به خود را برای حضور در بازار ارایه کرده اند.
ابعاد ماکان به صورت کاملا مشخصی نشان دهنده کراس اور بودن آن است، پس نباید آن را با شاسی بلندهای سایز بزرگ تر همچون کاین و…مقایسه کرد. طراحی ظاهری پورشه ها همیشه خاص بوده است و از همین جهت، تفاوت ماکان با بقیه خودروهای موجود در سطح شهر بسیار ملموس است.
پورشه همچنان پیرو طراحی خاص چراغ جلو و استفاده از خطوط دایره ای، در کنار ظاهر بسیار ساده بقل بدون وجود هیچ گونه شکستگی است و نوید یک طراحی خاص و کلاسیک در عین مدرن بودن را به بیننده القا می کند.
محبوبیت این طرح از معجزه های طراحی پورشه است. به گونه ای که پس از 50 سال تولید مدل 911 همچنان به عنوان شماره یک این کلاس از خودروسازی شمرده می شود پس بی دلیل نیست که شاسی بلندهای پورشه همچون کاین و به خصوص مدل جدید مورد بحث یعنی ماکان، با قیمت اقتصادی تر فروش بسیار خوبی را تجربه می کند.
در هر صورت طراحی خارجی این پورشه به گونه ای صورت گرفته که اگر کمی اخبار دنیای خودروسازی را دنبال کنید، به راحتی می توانید این مدل را بدون دیدن علامت پورشه تشخیص دهید.
فضای کابین پورشه ماکان
با ورود به اتاق ماکان به راحتی متوجه یک طراحی تمام آلمانی خواهید شد. استفاده از کلیدهای بسیار برای فرمان های مختلف، و جایگذاری ارگونومیک بخش اعظمی از آن ها در سمت راست راننده، بیننده را به یاد مدل های کاین و حتی پانامرا می اندازد.
پورشه با ارایه آپشن های بسیار می تواند برای خریدارنی مناسب باشد که می خواهند داخل خودرویشان نسبت به دیگر نسخه ها متفاوت باشد. در واقع پورشه به شما اجازه انتخاب های بسیاری می دهد، اما پول این کار را هم به خوبی دریافت می کند.
سیستم نویگیشن یا رهیاب ماهواراه ای این مدل در ایران کاربرد چندانی ندارد و حتی این مورد موضع انتقاد بسیاری از مجلات خارجی به پورشه بوده است. این سیستم نسبت به دیگر رقیبان عملکرد جالب توجه ای ندارد.
اگر هم روزی سوار بر این خودرو شدید و به دنبال محل سوییچ بودید. آرامش خود را حفظ کنید و سوییچ را در سمت چپ فرمان پیدا خواهید کرد.
این هم یکی دیگر از نکات خاص مهندسی آلمانی است و پیشینه ای در تاریخ پورشه دارد.
فضای داخل اتاق ماکان در حدود 1500 لیتر است و حدودا 100 لیتر از بی ام و x3 فضای کمتری دارد. به همین دلیل فضای پای صندلی های عقب تنگ جلوه می کند.
فضای صندوق ماکان هم در حدود 500 لیتر است و تفاوت خاصی با یک سدان معمولی ندارد. در مجموع با استفاده گسترده از طراحی ارگونومیک و مخصوص به پورشه، راحتی و استفاده از ماکان در حالت عادی نسبت به بقیه رقبا بهتر است.
مجموعه آمپرها هم مثل بقیه پورشه ها کلاسیک طراحی شده اند. گرچه در سمت راست استفاده از صفحه نمایش الکترونیکی، مدرنیته را به این بخش از خودرو تزریق کرده است.
ویژگی های فنی
پورشه ماکان موجود در ایران به عنوان نسخه پایه این خودرو در جهان عرضه می شود و از موتور 2 لیتری 4 سیلندر توربوشارژ شده بهره می برد.
این موتور قدرت 234 اسب بخار را در دور 6800 rpm تولید می کند و گشتاور 350 نیوتن متری را هم از دور 1500 rpm ارایه می کند.
در این جا جعبه دنده مشهور پورشه با نام اختصاری PDK که از نسخه های اتومات 7 سرعته دوبل کلاچ است استفاده شده و با توجه به این مشخصات فنی، ماکان در زمان 6.9 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت می رسد.
ماکان به عنوان یک خودرو چهارچرخ متحرک به شمار می رود و در شرایط خاص، ترتیب فرستادن قدرت به چرخ ها را به صورت هوشمند عوض می کند.
در حالت رانندگی عادی قدرت به چرخ های عقب فرستاده می شود. وزن این پورشه 1770 کیلوگرم است و نمی توان آن را خودرویی سبک وزن بر شمرد.
نوبت به اصلی ترین بخش این تست و بررسی، یعنی رانندگی با پورشه ماکان رسیده است.
واضح است که با یک پورشه طرف هستیم. فرقی نمی کند که پورشه در چه کلاسی از خودروسازی محصول خود را عرضه می کند.
همه محصولات پورشه در بخش حس و حال رانندگی یک سرگردن از باقی رقبا بالاتر است.
در حالت رانندگی عادی، پورشه ماکان همانند بقیه خودروهای این رده، سواری راحت توام با آرامش را نصیب شما می کند و مشکلاتی از قبیل شتاب گیری، ضربه گیربکس، و صدای اضافی را در ماکان مشاهده نخواهید کرد.
سواری ماکان را نمی توان خشک و اسپرت نام گذاری کرد و پورشه برای راحتی بیشتر سرنشینان سیستم تعلیق بادی را هم به عنوان یک آپشن عرضه می کند.
بهترین روش راندن یک پورشه در حالت اسپرت است، حتی اگر در شهر شلوغی همچون تهران زندگی می کنید.
در این حالت رخ واقعی یک پورشه را می توان مشاهده کرد و درواقع مهم ترین هدف خرید یک پورشه همین است.
تعویض دنده به کمک پدال های کوچک پشت فرمان و قرار گرفتن گیربکس و فرمان در تهاجمی ترین حالت خود از اولین تفاوت ها نسبت به رانندگی معمولی است.
در چنین شرایطی هندلینگ پورشه در حد یک هاچ بک اسپرت بالا می رود و انگار نه انگار که در یک کراس اور نشسته اید.
ماکان به صورت جادویی وزن و ابعاد خود را پنهان می کند و در مقام یک رقیب برای مدل هایی همچون سری 3 و 4 در ایران ظاهر می شود.
تعویض دنده ها با سرعت هرچه تمام تر اتفاق می افتد و بیراه نیست اگر بگوییم سریع ترین جعبه دنده موجود در ایران بر روی این خودرو سوار شده است، اما در حین رانندگی بزرگ ترین نقطه ضعفی که می توان نسبت به این ماکان گرفت قدرت کم موتور به نسبت انتظارمان از یک پورشه است.
در واقع هندلینگ و سواری درجه یک ماکان 2 لیتری بر ما پوشیده نیست و بهترین گزینه در بازار ایران و حتی جهان در این کلاس به شمار می رود، اما در بحث قدرت و شتاب گیری آن چه که از یک پورشه انتظار می رود. در این خودرو جایی ندارد و از حیث میزان قدرت می توان این خودرو را با یک MG GS با قدرت 220 اسب بخار مقایسه کرد.
از دید ما ماکان 2 لیتری پورشه ای است که نصف آن چیزی که از یک محصول پورشه نشان انتظار می رود را برآورده می کند و به دلیل قدرت کم موتور عاجز از ارایه توانایی های ذاتی خود است.
اگر بخواهم با مثالی این قضیه را بهتر شرح دهم، می توان به این اشاره کرد که شما یکی از محصولات شرکت اپل را خریداری می کنید، اما به دلیل قدرت کم پردازنده از این محصول خوب و جذاب دلسرد شوید.
این دقیقا اتفاقی است که در مورد ماکان 2 لیتری رخ می دهد. رینگ های 18 اینچی استاندارد با لاستیک های چهارفصل، چندان مناسب جلوه این خودرو نیستند و پورشه رینگ های 20 اینچی به همراه لاستیک های اسپرت تر هم عرضه می کند که چسبندگی دوچندانی را برای این خودرو به ارمغان می آورد.
شرایط بازار و قیمت
باید عنوان کرد که این پورشه بیش از 70 درصد اشتراک فنی با آئودی q5 دارد و تنها 30 درصد آن به صورت اختصاصی توسط پورشه طراحی و توسعه داده شده است.
بنابراین با توجه به این که اخیرا آئودی q5 در ایران عرضه شده است، می توان در آینده شاهد رقابت بین این دو برادر خوانده بود.
بی ام و x4 و X3 هم از دیگر رقبای این خودرو به شمار می روند که در سال های اخیر فروش قابل توجهی را در بازار تجربه کرده اند و قیمتی در حدود 300 الی 400 میلیون تومان دارند.
آئودی Q5 نیز در حدود 450 میلیون تومان قیمت خورده است، بنابراین پورشه ماکان با قیمت 600 الی 700 میلیون تومان، عملا شانسی برای رقابت قیمتی با رقبای اصلی خود ندارد، به خصوص که در ماه های اخیر حتی شاهد عرضه لکسوس NX در دو مدل هیبریدی و توربو با قیمت حدود 350 میلیون تومان در بازار بودیم که به هرحال حق انتخاب برای مشتریان این سگمنت را افزایش می دهد.
در چنین شرایطی با توجه به تفاوت فنی تقریبا انداک ماکان و آئودی Q5 و عدم سرویس دهی و خدمات مناسب شرکت وارد کننده، خریداران ماکان باید آنچنان علاقه مند به برند پورشه باشند که قید تمام این مشکلات را زده و با پرداخت رقمی نزدیک به 200 میلیون تومان بیشتر از رقبا به سراغ این خودرو بروند.
با این اوصاف به نظر می رسد که در ماه های آینده شاهد کاهش قیمت این خودرو در بازار باشیم، آنچنان که در اولین هفته های عرضه نیز شاهد نقل و انتقال سری اول ماکان با قیمتی در حدود 800 میلیون تومان بودیم و حالا این رقم به حدود 600 الی 650 میلیون کاهش یافته است.