بررسی موتورسیکلت دوکاتی 1299 Panigale مدل 2015

کمپانی دوکاتی با رونمایی از موتورسیکلت 1299 Panigale مدل 2015 نشان داد که همچنان در حوزه سوپربایک‌‌ها قصد رقابت دارد. این موتورسیکلت بر اساس موتورسیکلت 1199 Panigale ساخته شده است و به این می‌بالد که نسبت به مدل قبلی خودش بسیار ارتقاء یافته است. قدرت موتور نیز 10 درصد افزایش پیدا کرده است و به 205 اسب‌بخار رسیده است. بیرون کشیدن چنین نیرویی از یک پیشرانه 2 سیلندر واقعاً شکفت‌انگیز است و حاکی از مهندسی پیشرفته و نوآورانه‌ای است که در پشت این موتورسیکلت زیبا نهفته است. تجهیزات الکترونیکی بسیار پیچیده، نیروی پیشرانه را مهار می‌کنند و کنترل سیستم تعلیق و ترمز را نیز در دست دارند، این عوامل باعث می‌شوند این موتورسیکلت با فقط با فشردن یک دکمه از یک وسیله نقلیه کاربرپسند به یک موتورسیکلت مسابقه‌ای تبدیل بشود.

طراحی

وقتی اصل و نصب موتورسیکلت دوکاتی 1299 Panigale را در نظر بگیریم، یک نگاه کلی به ظاهر، ژن آن را نشان می‌دهد، با این حال تغییراتی عمده‌ای در آن داده شده است. قسمت جلو کمی پهن‌تر از دوکاتی 1199 Panigale است، شیشه جلو نیز بهتر از موتورسوار حفاظت می‌کند. با این که این تغییرات باعث شده‌اند موتورسیکلت قدری بزرگتر بشود ولی مقاومت در برابر هوا بسیار کاهش پیدا کرده است. بهتر است بدانید سوپربایک‌ها معمولاً سنگین و بزرگ جثه هستند و کمک فنر عقب در یک طرف قرار گرفته است. خطوط منحنی از جلو به سمت عقب که باریک‌تر است کشیده می‌شوند و حس یک موتورسیکلت قوی و پر شتاب را به بیننده القاء می‌کنند.

شاید وقتی دوکاتی 1299 Panigale را در نمایشگاه ببینید، چنین به نظر برسد که برای مسابقه طراحی شده است ولی بهتر است بدانید برای حرکت در جاده نیز بسیار مناسب است. چراغ‌های جلو، چراغ ترمز و چراغ‌های راهنما، همگی LED هستند. این چراغ‌ها حرارت زیادی تولید نمی‌کنند، چراغ‌های LED روزتاب نیز ابزار بسیار خوبی هستند تا موتورسیکلت هنگام عبور از مناطق شلوغ و پر تردد بهتر دیده بشود.

کمپانی دوکاتی هنگامی که سیستم‌های الکتریکی را طراحی می‌کرده، چراغ‌های کوچک و جذاب را نیز حذف نکرده است. نمایشگر تمام رنگی TFT اطلاعات ضروری را نمایش می‌دهد و سیستم‌های متعددی را کنترل می‌کند. حالت  Riding Mode نیز از طریق همین صفحه فعال می‌شود. این ویژگی به موتورسوار اجازه می‌دهد عملکرد پیشرانه، سیستم تعلیق و ترمزها را متناسب با شرایط جاده و انتظاراتی که از موتورسیکلت دارد تنظیم کند. جاده خیس و مرطوب، شهر و پیست مسابقه هر کدام تنظیمات خاص خودشان را دارند.

سیستم تعلیق

کمپانی دوکاتی برای در کنار هم قرار دادن اجزاء موتورسیکلت، از چیزی استفاده می‌کند که آن را اسکلت Monoscocca می‌نامد. این اسکلت یک چارچوب آلومینیومی سبک وزن است تا وزن کلی موتورسیکلت را پایین بیاورد. این اسکلت آیرودینامیک است و مقاومت کمی در برابر هوا ایجاد می‌کند و این امر نیز به سبک‌تر شدن موتورسیکلت کمک می‌کند. ارتفاع زین از سطح زمین 83 سانتی‌متر است که برای بسیاری از افراد ارتفاع مناسبی است ولی هنگامی که سوار آن بشوید، به احتمال زیاد ابداً دوست نخواهید داشت پایتان را روی زمین بگذارید! کمپانی دوکاتی تایرهای Pirelli Diablo Supercorsa SP را زیر این موتورسیکلت انداخته است. این تایرها از یک ترکیب پلیمری خاص ساخته شده‌اند که خیلی سریع گرم می‌شود و چسبندگی را بالا می‌برد. یک کمک فنر آلومینیومی که در یک طرف بدنه قرار گرفته است، وزن قسمت عقب را تحمل و پستی و بلندی‌های مسیر را به خوبی جذب می‌کند. دو شاخه Marzocchi که 50 میلی‌متر جای بازی دارد نیز در جلو قرار گرفته است و عملکرد هر دو سیستم تعلیق جلو و عقب روی صفحه نمایشگر TFT قابل مشاهده است. دیسک‌های 330 میلی‌متری جلو و دیسک 245 میلی‌متری عقب با کالیپرهای برمبو Monobloc کار می‌کنند و هنگام مانوردهی، نیروی متوقف کننده این موتورسیکلت حجیم را تأمین می‌نمایند. حالت Riding Mode واکنش ترمز ضدقفل را بالا می‌برد و می‌توان آن را برای شرایط مختلف تنظیم کرد.

پیشرانه دو سیلندر موتورسیکلت دوکاتی 1299 Panigale از نوع L-Twin است و حجمی معادل 1,285 سی‌سی دارد. این پیشرانه قادر است 205 اسب‌بخار نیرو و حدود 144 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. این پیشرانه با آب خنک می‌شود و هنگامی که دور موتور به 10,000 می‌رسد لازم نیست نگران چیزی باشید. پیش از این که استارت بزنید، یک سیستم هوشمند کاهنده فشار هوا، فشار را از روی پیشرانه برمی‌دارد ولی به محض این‌که استارت بزنید، سیستم به صورت خودکار غیر فعال می‌شود تا هوا به طور کامل فشرده شود. مزیت این سیستم این است که پیشرانه با استفاده از باتری و استارت کوچک‌تری روشن می‌شود.

ممکن است بسیاری از موتورسواران فکر کنند مهار کردن این موتورسیکلت قوی کار دشواری است، ولی بهتر است بدانید، سیستم Total Rider Control این موتورسیکلت را هر اندازه‌ای که شما بخواهید رام و یا سرکش می‌کند. سیستم‌های ride-by-wire، کنترل کشش دوکاتی (DTC)، تعویض دنده سریع (DQS)، کنترل ترمز موتور (EBC) و کنترل چرخ‌ها (DWC) همگی دست به دست هم می‌دهند تا عملکرد موتور بالا برود و یک سواری نرم و راحت در اختیار راکب قرار بگیرد. سیستم دیگری که بسیار جالب توجه است، یک سوئیچ اتوماتیک است که هنگام تعویض دنده بدون کلاچ، پیشرانه را برای کسری از ثانیه خاموش می‌کند تا چرخ‌دنده‌ها با هم هماهنگ بشوند. این ویژگی به راکب اجازه می‌دهد بدون این‌که تمرکز زیادی بر روی کلاچ داشته باشد، دنده عوض کند، چیزی تقریباً شبیه شیفترهای بادی قدیمی ولی از آن بهتر.