در قسمت‌های اول، دوم و سوم این مجموعه مقالات با شش تیم از تیم‌های شرکت کننده در مسابقات فرمول 1 آشنا شدید، در این مقاله نیز به معرفی دو تیم دیگر خواهیم پرداخت.
تیم مرسدس GP Petronas در سال 2010 در مسابقات گرند پری بحرین شرکت کرد و حضورش در مسابقات فرمول 1 را از سر گرفت و هر دو راننده این تیم توانستند امتیازهایی برای این تیم نوپا به دست بیاورند. نیکو رزبرگ (Nico Rosberg) در جایگاه پنجم ایستاد و 10 امتیاز به دست آورد، مایکل شوماخر نیز که هفت بار قهرمان جهان شده بود، در جایگاه ششم ایستاد و 8 امتیاز کسب کرد. تیم مرسدس بنز در دهه 30 میلادی نیز در رقابت‌ها شرکت کرده بود و در سال 1954 دوباره به مسابقات حضور پیدا کرد. این تیم در آن فصل موفقیت‌های زیادی به دست آورد، در فصل بعدی نیز همینطور، به این ترتیب، کمپانی مرسدس بنز در طول دهه 90 و در ادامه نیز تا به امروز به تولید موتورهای مخصوص مسابقه و شراکت در مالکیت تیم‌ها ادامه داد. مقر این تیم در شهر براکلی انگلستان قرار دارد. سرپرست تیم نیک فرای (Nick Fry) است و راس بران (Ross Brawn) و نوربرگ هاگ (Norbert Haug) نیز از مدیران ارشد این تیم هستند. راننده افسانه‌ای، مایکل شوماخر و نیکو رزبرگ نیز راننده‌های آن بودند. نیک هدفیلد (Nick Heidfeid) نیز به عنوان راننده تست ایفای نقش می‌کرد. جالب اینجاست که هر سه راننده آلمانی بودند. به طور قطع، استعدادهای بالایی در این تیم حضور دارند که توانایی آن‌ها در کنار برتری محصولات کمپانی مرسدس بنز قرار می‌گیرد و آینده بسیار خوبی در انتظار تیم مرسدس GP Petronas است.
این تیم تحت مالکیت کارخانه اتریشی Red Bull قرار دارد که به تولید نوشابه‌های انرژی‌زا اشتغال دارد، به این ترتیب، این تیم از اسپانسر خوبی برخوردار است که در سطح بین‌المللی شناخته شده است. مدیریت این تیم در حال حاضر بر عهده کریستین هارنر (Christian Horner) است. این تیم زمانی کارش را شروع کرد که کمپانی Red Bull در پایان فصل 2004 تصمیم گرفت تیم Jaguar را بخرد. قبل از آن، کمپانی Red Bull شراکت دراز مدتی با تیم Sauber داشت. این شراکت با شکل‌گیری تیم جدید از به هم خورد و کمپانی Red Bull را وقف تیم خودش و در کل وقف گسترش و توسعه ورزش اتوموبیل‌رانی کرد. این کمپانی در حال حاضر مالکیت تیم Toro Rosso را نیز در دست دارد، از طرفی نیز وعده داده است رانندگان جوان را در تیم Red Bull Junior تربیت کرده و از آن‌ها راننده‌هایی حرفه‌ای برای مسابقات فرمول 1 بسازد. تیم Red Bull با امضای توافقنامه Concorde که از سال 2008 اجرا می‌شود، پشتوانه سیاسی نیز به دست آورده است. بهتر است بدانید تاکنون فقط چهار تیم این توافقنامه را امضا کرده‌اند و متعهد شده‌اند در این ورزش فعالیتی دراز مدت و طولانی داشته باشند. تیم Red Bull در سال 2005 و با رانندگی دیوید کولت‌هارد (David Coulthard) وارد میدان رقابت شد. راننده‌های ذخیره هم عبارت بودند از کریستین کلین (Christian Klien)، که فصل قبل برای تیم Jaguar رانندگی کرده بود و ویتانتونیو لیوزی (Vitantonio Liuzzi)، ولی در پایان سال تصمیم گرفته شد لیوزی به تیم Toro Rosso ملحق بشود و کلین با تیم Red Bull بماند. در سال 2006، تیم تصمیم گرفت از موتورهای 8 سیلندر فراری استفاده کند و مسوول فنی تیم McLaren یعنی آدریان نیوی (Adrian Newey) نیز به این تیم پیوست. تیم Red Bull پس از این که در سال 2006 از موتورهای فراری استفاده کرد، تصمیم گرفت برای سال 2007 از موتورهای رنو استفاده کند.
در سال 2007 راننده‌های اصلی این تیم دیوید کولت‌هارد و مارک وبر (Mark Webber) بودند، رابرت دورنباس (Robert Doornbos) نیز به عنوان راننده ذخیره ایفای نقش می‌کرد. در این فصل به رغم مشکلاتی که پیش آمد، این تیم در جایگاه هفتم ایستاد. به همین خاطر، تیم تصمیم گرفت موتورهای رنو را کنار بگذارد. سال 2009، سال بهتری برای این تیم بود و سباستین فتل (Sebastian Vettel) برنده گرند پری چین شد، مارک وبر هم با خودرو مجهز به موتور RB5 ساخت رنو در جایگاه دوم ایستاد. این تیم به برنده شدن در مسابقات گرند پری اسپانیا، ترکیه، انگلیس، آلمان، برزیل و ابوظبی ادامه داد و در رتبه دوم جدول قهرمانی FIA قرار گرفت. در رقابت‌های قهرمانی سال 2010 نیز سباستین فتل قهرمانی جهان را برای تیم Red Bull به ارمغان آورد.