سه‌چهارم قرن طول کشید اما فراری بالاخره از اولین محصول چهاردر خود با نام پوروسانگوئه رونمایی کرد. البته فراری هرگز این خودرو را یک شاسی‌بلند نمی‌داند بلکه آن را یک خودروی اسپرت بلندقامت چهاردر توصیف میکند. به همین دلیل، در عقب پوروسانگوئه بجای صندلی‌های نیمکتی معمولی، فقط دو صندلی اسپرت ارائه می‌شود. علاوه بر این، صندوق بار ۴۷۳ لیتری این ماشین نیز نشان می‌دهد که طراحان فراری ظاهر کوپه مانند و آئرودینامیک را به کارایی روزمره ترجیح داده‌اند.
فراری همچنین تمام تلاش خود را کرده است تا به توزیع وزن متعادلی در پوروسانگوئه برسد. بدین منظور، پیشرانه تا حد امکان به سمت کابین کشیده شده و گیربکس در عقب نصب شده که توزیع وزن ۴۹ به ۵۱ در جلو و عقب را فراهم کرده است. در همین حال، سقف خودرو که به‌صورت استاندارد از فیبر کربن ساخته می‌شود باعث کاهش مرکز ثقل خواهد شد.
جالب اینکه فراری برای این خودرو درهای عقب عکس بازشو مشابه رولزرویس را در نظر گرفته است که ۷۹ درجه باز می‌شوند و ورود و خروج راحت‌تری را فراهم می‌کنند. البته هرچند فضای پا در عقب کافی به نظر می‌رسد اما پوروسانگوئه به‌اندازهٔ شاسی‌بلندهای فوق لوکس بازار جادار نیست.
برجسته‌ترین ویژگی پوروسانگوئه اما زیر کاپوت آن پنهان شده است یعنی جایی که برخلاف همهٔ رقبا یک نیروگاه ۶.۵ لیتری V12 تنفس طبیعی با ۷۲۵ اسب بخار قدرت و ۷۱۵ نیوتن متر گشتاور قرار گرفته است. این موتور ۸۰ درصد از گشتاور خود را از دور تنها ۲,۱۰۰ rpm ارائه میکند و حداکثر قدرت آن در دور ۷,۷۵۰ rpm ارائه می‌شود درحالی‌که ردلاین موتور به عدد هیجان‌انگیز ۸,۲۵۰ rpm می‌رسد.
انتقال نیروی این موتور هم از طریق یک گیربکس هشت سرعتهٔ دوکلاچه صورت می‌گیرد که همان‌طور که گفته شده برای توزیع وزن بهتر در عقب نصب شده است؛ بنابراین، پوروسانگوئه هم مثل GTC4Lusso از سامانهٔ چهارچرخ محرک منحصربه‌فردی با گیربکس دوم استفاده میکند که از دندهٔ چهار به بالا یا حدود سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت انتقال نیرو به محور جلو را قطع میکند. به لطف این قوای محرکه، پوروسانگوئه ظرف ۳.۳ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۳۱۰ کیلومتر بر ساعت را خواهد داشت.
هرچند قوای محرکهٔ پوروسانگوئه آشنا است اما در سیستم تعلیق آن از تکنولوژی‌های آینده برای فراهم کردن حداکثر هندلینگ و کیفیت سواری استفاده شده است. فراری برای این خودرو سیستم تعلیق فعالی را توسعه داده است که از تکنولوژی سوپاپ قرقره‌ای فعال بهره می‌برد و از سیستم ۴۸ ولت برای کنترل کمک‌فنرها استفاده میکند. ازآنجایی‌که این ترکیب فاقد آنتی‌رول بار است، کمک‌فنرها می‌توانند به‌طور هماهنگ اقدام به مدیریت بادی‌رول کنند. همچنین به لطف این تکنولوژی، ارتفاع خودرو هم به‌صورت لحظه‌ای مدیریت می‌شود و می‌تواند هنگام پیچیدن تا ۱۰ میلی‌متر کاهش پیدا کند.
هرچند فراری ادعا میکند که پوروسانگوئه در یک سگمنت خاص خود قرار می‌گیرد اما قطعاً همه آن را با رقبایی مثل آستون‌مارتین DBX، لامبورگینی اوروس و بنتلی بنتایگا مقایسه خواهند کرد. فاصلهٔ محوری ۳,۰۱۷ میلی‌متری کراس‌اوور فراری در حد این رقبای مذکور است درحالی‌که با وزن ۲۰۳۳ کیلوگرمی احتمالاً از همهٔ آن‌ها سبک‌تر خواهد بود. قیمت پایهٔ فراری پوروسانگوئه ۳۹۰ هزار یورو معادل حدود ۴۰۰ هزار دلار اعلام شده است.