آزمایش عملی فناوری خودران تیممیت لکسوس روی خودروی LS نشان داد که این سیستم در مقایسه با اتوپایلوت تسلا و سوپرکروز جنرال موتورز، رویکرد محافظهکارانهای در رانندگی بدون دخالت انسان دارد.
خودروی خودران واقعی وجود ندارد؛ آنها وجود ندارند و ممکن است هرگز وجود نداشته باشند. اگر چیز دیگری غیر از این میگویید، اشتباه میکنید. اگر مدیر شرکت خودروسازی هستید و چیز دیگری غیر از این میگوید، اشتباه میکنید. آنچه ما اکنون داریم، دستیار رانندگی بدون دست (Hands-free) است و تعداد بسیاری از آن وجود دارد.
فناوری خودران لکسوس با نام رسمی «Lexus Teammate Advanced Drive» یکی از جدیدترین این موارد به شمار میرود. به گزارش موتوروان، قرار است فناوری خودران تیممیت (Teammate) تا سال آینده در سدان لکسوس LS 500h مدل ۲۰۲۲ عرضه شود. این فناوری وارد جدالی میشود که قبلاً شاهد حضور اتوپایلوت و فناوری رانندگی کاملا خودران تسلا (FSD) با سوپرکروز (SuperCruise) جنرال موتورز بود. در همین حال، بلوکروز (BlueCruise) فورد نیز در آینده نزدیک وارد این رقابت خواهد شد؛ اما در جایی که این سیستمها سعی میکنند راننده را از معادله خارج کنند، تیممیت یک دستیار رانندگی بدون دست عملیاتی است.
در بیشتر موارد، تیممیت رویکردی محافظهکارانهتر از سیستمهای خودرانی دارد که توسط کادیلاک و فورد پشتیبانی میشود. این سیستم تنها در جادههای نقشهبرداریشده و بزرگراههای با دسترسی محدود کار میکند. لکسوس برای جادههایی که تیممیت در آن کار میکند، متعهد به مسافت پیمودهشده نیست؛ اما تأیید کرده که این سیستم، در مقیاسی مشابه فناوری خودران جنرال موتورز است که در ۱۳۰ هزار مایل بزرگراه نقشهبرداریشده عمل میکند. تیممیت مجموعه معمولی تجهیزات ایمنی فعال را در لکسوس LS مدرن با تعداد زیادی دوربین و حسگر لایدار (LIDAR) به منظور پایش موقعیت خودرو در مسیر حرکت جمعآوری میکند. یک دوربین مادون قرمز نیز روبهروی صورت راننده وجود دارد تا مطمئن شود چشمهای او روی جاده متمرکز میماند.
با وجود بهرهگیری از سختافزار اضافه، فعالسازی تیممیت بهسادگی روشن کردن کروز کنترل تطبیقی در سایر محصولات لکسوس است. وسیله نقلیه به راننده هشدار میدهد که سعی دارد قبل از اینکه دست او از روی فرمان برداشته شود، جای خود را در مسیر (تنظیم اولیه موقعیت خودرو) پیدا کند؛ اما کاربر به کمی حوصله احتیاج خواهد داشت.
هنگامی که خودرو خودران پیغام «Advanced Drive Ready» را روی صفحهنمایش مرکزی و از طریق صدا اعلام کند، نمایشگر دیجیتال جلوداشبورد و صفحهنمایش بزرگ هدآپ به شکست بصری به سبک تسلا در ترافیک اطراف تبدیل میشود. وقتی این نمایشگر آبی است، راننده میتواند درحالیکه هنوز به جاده توجه دارد، دست و پای خود را از روی فرمان و پدالها بردارد و به آنها استراحت بدهد. اگر گرافیک خاکستری شود، خودرو خودران از راننده میخواهد که دستهای خود را روی فرمان نگه دارد؛ حتی اگر خودرو همچنان بهطور مستقل کار هدایت، ترمزگیری و سرعتگیری را انجام بدهد.
در اینجا تیممیت از سیستمهای رقابتی دور میشود و با آنها تفاوتهایی دارد. پیام صوتی همراه با ارتباطات واضح درباره اینکه چه زمانی راننده باید دستان خود را روی فرمان بگذارد، آغاز میشود. نمایشگر سیستم خطرات احتمالی مانند ورود خودرو به آزادراه یا ادغام شدن در مسیر راننده را برجسته میکند و نمایش میدهد؛ بنابراین راننده همیشه باید تمرکز لازم را داشته باشد. نمایشگر حتی موتورسیکلتها را در مسیر حرکت نشان میدهد. به نظر میرسد مهندسان تویوتا تا حد امکان برای رفع ابهام دربارهی وضعیت سیستم و محیط خودرو تلاش کردهاند؛ اما در اینجا ویژگیهای ابتکاری بیشتری وجود دارد.
بهعنوان مثال، اگر صفحه خاکستری شود و راننده جایگزین سیستم خودران نشود، ترکیبی معمولی از بوق زدن و چشمک زدن به اجرا درمیآید؛ اما لکسوس LS کمربند ایمنی راننده را نیز جمع میکند؛ ایده بسیار ساده و خوبی به نظر میرسد که ما دربارهی آن شوکه شدهایم و هیچ شرکتی قبلاً روی این موضوع کار نکرده است. این سیستم همچنین قادر به انجام تغییر خودکار خط حرکت است؛ اما برای انجام حرکت، خودرو و راننده هر دو باید درگیر باشند.
نمایشگر جلوداشبورد خودرو لکسوس ال اس مجهز به فناوری خودران / Lexus Teammate Advanced Drive
چنین طرحی از لحاظ تئوری خوب به نظر میرسد؛ اما در عمل خستهکننده است. برای شروع، اجرای تغییر خودکار نیاز به حرکت دادن دستهراهنما به بالا یا پایین دارد؛ همان کاری که راننده برای تعیین مسیر در یک سهراهی انجام میدهد. البته بازدارندههای خودروی آزمایش نشریه موتوروان به اندازه کافی قوی نبودند؛ بنابراین آنها از نقطه مورد نیاز خود عبور کردند.
به نظر میرسد مهندسان تویوتا تا حد امکان برای رفع ابهام درباره وضعیت سیستم و محیط خودرو تلاش کردهاند.
نگرانی وقتی بیشتر میشود که بدانید تیممیت منتظر نخواهد ماند تا مانند اتوپایلوت تسلا عمل کند؛ این سیستم بهسادگی پیامی را اعلام میکند که برخی از نیازها را برای تغییر خط اتوماتیک برآورده نکرده است و مسیر خودرو را در خط فعلی ادامه میدهد. برای اجرای این تغییر مسیر، راننده باید دست خود را روی فرمان بگذارد؛ البته سیستم از توانایی کافی برخوردار است که اشارهای کوچک با انگشتان روی فرمان نیز گشتاور کافی برای تحقق این امر فراهم میکند.
تیممیت با تغییر مسیر حرکت خودرو مشکل داشت؛ اما این سیستم ویژگیهایی واقعاً دوستداشتنی نیز دارد. تیممیت راننده را مجبور میکند نقطه کور دید خود را بررسی کند. تا زمانی که دوربین روبهروی راننده سر او را در حرکت به سمت چپ یا راست ردیابی کند، خودرو در جای خود میایستد و حرکت نمیکند. اگر شکل نهایی تیممیت بیش از حد با تغییر مسیر خودکار خودرو محافظهکارانه رفتار کند، احتمالاً مورد انتقاد قرار میگیرد؛ اما تاکنون توانایی آن در درگیر نگه داشتن رانندگان، تغییر جالبی نسبت به عملکرد سایر سیستمهای خودران به نظر میرسد.
از نظر فنی، سیستم خودران تیممیت لکسوس دو حالت مختلف بر اساس وضعیت ناوبری دارد. تیم بررسی موتوروان کار خود را با مکان خاصی شروع نکرد؛ اما در مسیر برگشت، آدرس دفتر مرکزی تویوتا بهعنوان مقصد نهایی اعلام شد. با وارد کردن مقصد، تیممیت مسافت پیمودهشده در یک منطقه دارای قابلیت رانندگی پیشرفته را در نمایشگر دیجیتال جلوداشبورد شمارش کرد.
روش فعالسازی یکسان است؛ اما ناوبری گزینههای اضافه را برای سیستم فراهم میکند. بهعنوان مثال، تیممیت میتواند از جادههای نقشهبرداریشده خود و حسگرهای مختلف همراه با سیستم ناوبری، درباره زمان نیاز به تغییر خط حرکت هشدار کافی بدهد و حتی میتواند تغییرات خودکار خط حرکت را در رابطه با جهتهای سیستم ناوبری پیشنهاد کند.
حتی بدون ناوبری، تیممیت کاملاً قادر به مدیریت ترافیک اطراف بود. این خودرو در مقایسه با شورولت بولت EUV دارای سوپرکروز که چند ماه قبل تیم بررسی موتوروان آزمایش کرده بود، با روشی کنترلشدهتر از خودروهایی که بهطور ناگهانی سرعت خود را کاهش میدادند یا وارد خط حرکت خودرو میشدند، عمل میکرد. از آنجا که خودرو میتوانست خطرات احتمالی را ردیابی کند، بهراحتی توانایی مدیریت آنها را داشت.
مدل اولیه و آزمایشی فناوری خودران لکسوس تیممیت بیش از حد به راننده خود وابستگی نشان داد. کارشناسان موتوروان و بسیاری از رسانههای دیگر، به مواردی اشاره میکردند که سیستم خاکستری میشد و از راننده میخواست بدون دلیل مشخص فرمان را در دست بگیرد. هرگاه خطر تصورشده یا واقعی از بین میرفت، دوباره نمایشگر خودرو آبی میشد و این نشان میداد که راننده میتواند آرام باشد و کمی استراحت کند. با وجود تنها ۲۰ مایل از زمان نشستن، این اتفاق خیلی زیاد رخ داد.
تویوتا از نظر فلسفی رویکردی متفاوت در فناوری رانندگی بدون دست دارد و ما از تعدادی از تصمیماتی که در مهندسی تیممیت گرفته شده است قدردانی میکنیم؛ اما در این مرحله از توسعه، منصفانه است که ادعا کنیم این سیستم بیش از حد به اپراتور انسانی تکیه دارد. تعادل خوبی در اطمینان از درگیر ماندن راننده بدون معرفی مجدد برخی از فناوریهای بدون دست (هندزفری) که قرار است استرس راننده را کاهش بدهد، وجود دارد. تیممیت هم در نحوه برقراری ارتباط و هم فعال نگه داشتن راننده در رانندگی بدون دست، عملکرد باورنکردنی نشان میدهد؛ اما بر اساس این نمونه در حال توسعه، هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود دارد. ما منتظر آزمایش مدل نهایی سیستم خودران تیممیت لکسوس در آینده نزدیک هستیم.