در حالی حذف پراید از چرخه تولید به زودی وارد فاز اجرایی می شود که هنوز برنامه ای پس از توقف تولید پراید برای قطعه سازانی که در تولید این خودرو مشارکت دارند، تعریف نشده است.
بدون شک با حذف پراید از چرخه تولید ابهامات زیادی در خصوص سرنوشت قطعه سازان همکار به وجود خواهد آمد. قطعه سازانی که تمام سرمایه خود را صرف اماده سازی خطوط تولید این خودرو کرده اند و حال با تصمیم جدید این گروه خودروسازی، این پرسش مطرح می شود که آیا خودروساز به آینده این قطعه سازان توجهی خواهد داشت؟
امید رضایی، عضو هیات مدیره انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه سازی د با تاکید بر این که در صورت مطالعه بازار، تاثیرات مثبت توسعه محصول بیشتر از اثرات منفی آن است، می گوید: توسعه محصول در دنیا با در نظر گرفتن تمام جوانب انجام می شود و حال با مطرح شدن حذف پراید از چرخه تولید، قدیمی بودن این خودرو باعث شده بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری انجام شده از سوی خودروساز بازگشت داده شود اما نکته مهم اینست که باید دید سرمایه گذاری انجام شده از سوی قطعه ساز نیز در سال های گذشته، بازگشته یا خیر؟
وی می افزاید: با توجه به فرایند طولانی تخصیص ارز و همچنین واردات قطعات و زیرمجموعه ها، برخی از قطعه سازان به دلیل جلوگیری از بروز مشکل در خطوط تولید خودروسازان نسبت به تجمع قطعات اقدام کرده اند که در این شرایط مشخص نیست در تصمیمی که خودروساز مبنی بر حذف پراید گرفته این موضوعات دیده شده یا خیر چرا که رصد و بررسی این موضوع در حیطه اختیار و وظایف خودروساز است.
رضایی با بیان این که شکی در دستاوردهای مثبت توسعه محصول نیست ادامه می دهد: به طور قطع هراندازه فناوری های نوین زودتر وارد خطوط تولید خودروسازان شود به طور قطع به نفع صنعت خودرو است اما اگر در وضعیت نامساعدی این تصمیم گرفته شود، شرایط وخیم خواهد شد. بنابراین وقتی در تامین قطعات خودروی جاری با مشکل مواجه هستیم تغییر خودجوش نسبت به تغییر وضعیت جای ریسک دارد اما اگر خودروساز این شرایط را در نظر بگیرد و فرصت مناسب را برای سوییچ کردن به قطعات جدید برای قطعه ساز در نظر بگیرد شرایط مساعدی رقم خواهد خورد.
عضو هیات مدیره انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه سازی تصریح می کند: اما در همین حال نگریستن یک طرفه به موضوع می تواند اثرات سوئی داشته باشد و قطعه سازان فعال محدود را از گردونه خارج کند، اما بر اساس اخبار رسیده بخش قابل توجهی از قطعات خودروهای جایگزین، قطعاتی است که در بضاعت قطعه سازان بوده و با دانش فنی موجود امکان جایگزینی آن ها وجود دارد.
رضایی معتقد است، قطعاتی که بر روی پراید وجود دارد را می توان بخش بندی کرد بنابراین بخشی از قطعات بهبود می یابد و در بخش دیگر با ثابت ماندن بخش سخت افزاری، تنها نرم افزار آن تغییر می کند و بخش سوم نیز شامل محصولات جدیدی است که باید از سوی قطعه ساز به تولید برسد که مشکل جدی در این بخش است و باید خودروساز طرحی برای این بخش در نظر بگیرد.
وی اظهار می کند: در صورت پیش بینی شرایط تغییر در روند تولید خودروها به نفع خودروساز و قطعه ساز خواهد بود اما نگرانی که هم اکنون در خانواده قطعه سازی به وجود آمده این است که شاید خودروساز شرایط حاد را ندیده باشد که اخذ هرگونه تصمیم در این شرایط می تواند تبعات منفی به همراه داشته باشد.
به گفته این فعال صنعت قطعه، هرکدام از این قطعات وارد فرایند تولید شوند نیز نیازمند نقدینگی هستند این در حالیست که هم اکنون تولیدکننده در هزینه های جاری خود مانده چه برسد برای سرمایه گذاری محصول جدید؛ بنابراین این دوران گذار و تیغ دو لبه نیازمند نگاه ویژه است که در صورت توجه دو طرف، موقعیت برد-برد خواهد بود در غیر این صورت احتمال دارد خودروساز ناگزیر به واردات قطعه شود که در صورت بروز چنین شرایطی، با دست خود قطعه سازان محدود را به لبه پرتگاه سوق می دهیم.
رضایی در پایان با اشاره به کاهش تعداد خودروهای کف کارخانه تاکید می کند که باید به نسبت جمع شدن خودروهای کف، مطالبات قطعه سازان نیز با شیب ملایم پرداخت شود در این شرایط دو طرف ترازو یکسان است در غیر این صورت فرایند ناخوشایندی ایجاد شده که قطعه سازان را دلسرد خواهد کرد.