اگر در خودروهای فاقد سیستم کنترل کشش (Traction Control System) که با علامت اختصاری (TCS) شناخته می شود، هنگام پیچیدن و حرکت روی سطوح لغزنده به ویژه در شرایط آب و هوای بارانی و برف ی و نیز جاده های خاکی، بیش از اندازه گاز داده شود، چرخ های محرک شروع به هرزگردی می کنند و باعث سرخوردن و از دست رفتن کنترل اتومبیل می شود. اما در خودروهای مجهز به سیستم کنترل کشش، چنان چه بیش از اندازه گاز داده شود و یکی از چرخ های محرک اتومبیل بیش از اندازه بچرخد و شروع به هرزگردی کند، این سیستم به صورت اتوماتیک فعال می شود. بدین صورت که با کاهش میزان گاز، قدرت موتور را به صورت مرحله ای تا میزان مطلوب و لازم کاهش می دهد و از هرزگردی چرخ محرک جلوگیری می کند. ازاین رو، میزان چسبندگی و تماس لاستیک ها با سطح زمین بیش تر می شود و اتومبیل به شکل ایمن تری به حرکت خود ادامه می دهد.
یادآوری می شود که در اتومبیل های مجهز به سیستم کنترل کشش، تحت هر شرایطی از هرزگردی چرخ ها جلوگیری می شود و چرخ های خودرو بی آن که چسبندگی خود را نسبت به سطح جاده از دست بدهند، با ایمنی مطلوب به راه خود ادامه می دهند. حال باید دید که این سیستم با چه مکانیسمی از هرزگردی چرخ ها جلوگیری می کند.
/uploads/Video.flv
در سیستم کنترل کشش (TCS) که مکمل سیستم ترمز ضد قفل (ABS) است، حس گرهایی به دو چرخ متحرک خودرو متصل شده است که سرعت دورانی چرخ ها را اندازه گیری می کنند. درصورتی که این حس گرها سیگنال بفرستند که یکی از چرخ ها با سرعت بسیار بالاتری نسبت به چرخ دیگر در حال چرخیدن است و هرزگردی می کند، با کاهش نیروی اعمال شده بر چرخ، از هرزگردی جلوگیری می شود. البته سیستم کنترل کشش، گاهی در مواقع لزوم، از ترمزها نیز برای تنظیم سرعت دوران چرخ ها استفاده می کند.