رپورتاژ - پیکان خودرویی است که همه ما سوار آن شده‌ایم و بسیاری از ما یا پدر و مادران‌مان روزی پیکانی داشتیم که با آن به سفر می‌رفتیم و خاطرات زیادی با آن داریم و روزی هم به فکر فروش پیکان‌مان افتادیم.
در واقع پیکان خودروی ملی محسوب می‌شود که به اعتقاد خیلی‌ها اگر تولید آن ادامه پیدا می‌کرد از مدل‌های مونتاژ شده و تولیدی جدیدی مانند پراید به مراتب بهتر عمل می‌کرد.
پیکان چگونه آمد؟
در سال‌های بین 1966 تا 1979 میلادی خودرویی انگلیسی به نام هیلمن هانتر یا ارو (Arrow به انگلیسی به معنی پیکان است) در انگلستان تولید می‌شد که در شرکت تالبوت زیر مجموعه کارخانجات روتس در انگلستان تولید می‌شد. هیلمن هانتر که در عکس مشاهده می‌کنید (peykan- Hillman_Hunter :عکس به نام) ظاهری بسیار شبیه پیکان داشت و بعدها همه حق و حقوق تولید این خودرو به ایرانی‌ها فروخته شد و در دهه 40 شمسی قرارداد مونتاژ پیکان بین شرکت ایران ناسیونال که همین ایران خودروی کنونی هست و گروه صنعتی روتس انگلستان که در معرض ورشکستگی بود بسته شد و تولید پیکان در ایران شروع شد و بدین ترتیب خرید پیکان به صورت نقد و اقساط بین ایرانی‌ها رواج یافت تا از این خودرو برای مصارف شخصی و کاری استفاده کنند. ضمن اینکه از سال 1346 پیکان در دو مدل دولوکس و کارلوکس به بازار عرضه وارد شد و در همین سال وانت پیکان و تاکسی پیکان هم به این دو مدل ذکر شده اضافه شد و در سال 1349 شمسی هم پیکان اتوماتیک به این لیست اضافه شد. بعد از انقلاب اسلامی هم تولید پیکان ادامه داشت و در سال 1371 ایران خودرو پیکان پژویی و پیکان 1600 را وارد بازار کرد.
بازار پیکان
با اینکه سال 1384 تولید پیکان به دلیل آلایندگی بالای موتور این خودرو (حتی برخی همین دلیل را علت توقف تولید هیلمن هانتر در بریتانیا می‌دانند)، متوقف شد اما همچنان افراد زیادی به فکر خرید پیکان دست دوم هستند.
پیکان انژکتوری با موتور 1600 سی سی و قدرتی به اندازه 48 اسب بخار در 5200 دور در دقیقه تولید شد. گشتاور پیکان 110 نیوتن متر در 3200 دور در دقیقه اعلام شده و شتاب صفر تا صد این مدل خودرو 14.8 محاسبه شده است. حداکثر سرعتی که می‌توان با پیکان راند 140 کیلومتر است که البته بهتر است این سرعت را با این خودرو امتحان نکنید. مخزن بنزین پیکان 45 لیتر است و میزان مصرف سوخت درون شهری آن 9 لیتر به ازای هر صد کیلومتر است. این خودرو دنده دستی و فرمان غیرهیدرولیک دارد. رانندگی با پیکان چندان راحت نیست اما بیشتر ما زمانیکه هنوز پراید مثل این روزها رواج نداشت، وقتی برای تعلیم رانندگی به مراکز آموزش آن مراجعه کردیم رانندگی را با این خودرو یاد گرفتیم و خاطرات زیادی با آن داریم.
هنوز هم بعد سال‌ها انواع مدل‌های پیکان و تاکسی‌های نارنجی رنگ و سفید و نارنجی رنگ زیادی را در سطح شهر می‌بینیم که با اینکه خیلی وقت است به دوران کهنسالی خود وارد شده‌اند اما همچنان با صندلی‌هایی که روکش آنها پاره شده و فنرشان درآمده و با موتور و فنی قدیمی و خراب به کار خود ادامه میدهند و مسافران شان را جا به جا می‌کنند.